Włoska robota

Tydzień zaczął się od przewrotnego dyskontowania wyników włoskiego referendum, a skończył roller-coasterem ufundowanym przez włoskiego prezesa ECB Mario Draghiego. W pierwszym przypadku strach miał tylko wielkie oczy i na drugi dzień nikt już nie pamiętał, że było jakieś głosowanie mogące wykoleić strefę euro. W końcu ECB zawsze stoi na straży stabilności, a w czwartek bank dał temu świeży przykład wydłużając program skupu aktywów.

Wprawdzie wygaszanie QE zostało zapoczątkowane, ale ponieważ ECB zostawiło sobie furtkę, że luzowanie można zawsze wzmocnić, rynki kupiły gołębi przekaz Draghiego. Wszystko jest odczytywane na niekorzyść EUR, w rezultacie EUR/USD po krótkiej przerwie wraca na tegoroczne minima. Uważamy, że to nie koniec zjazdu w tym cyklu, ale najpierw rynek musi przejść przez ostatni ważny czynnik ryzyka tego roku – posiedzenie Fed.

Przyszły tydzień: Fed, BoE, SNB, Norges Bank, Zew, PMI, CPI z PL i US
Głównym wydarzeniem przyszłego tygodnia będzie decyzja FOMC w sprawie stóp procentowych. Oczekujemy, że dojdzie do w pełni zdyskontowanej podwyżki o 25 pb. Dane od ostatniego posiedzenia świadczyły o przyspieszeniu wzrostu gospodarczego, co powinno wpłynąć na rewizję w górę prognoz wzrostu. Wzrost cen energii może podnieś profil inflacji, a ostatni spadek stopy bezrobocia może obniżyć ścieżkę prognozy bezrobocia. Jednocześnie nie sądzimy, aby Fed już teraz ujmował w prognozach możliwą ekspansję fiskalną, która wciąż pozostaje dużą niewiadomą. Z tego samego powodu w naszej opinii oczekiwania Komitetu względem ścieżki stóp procentowych nie powinny się znacząco zmienić, dalej sugerując dwie podwyżki w 2017 r. Na konferencji prasowej główna uwaga skupi się na przesłankach, jak Fed może zmienić swoje nastawienie w reakcji na ekspansję fiskalną. Ogólnie zakładany przekaz spełnia jedynie minimum jastrzębich oczekiwań rynku, co może grozić przejściową „sprzedażą faktów” i osłabieniem USD.

W cieniu decyzji Fed będą raporty makro. Sprzedaż detaliczna (śr) ma wzrosnąć o 0,3 proc. przy ogólnie dobrych nastrojach konsumentów. Wyprzedaże po Święcie Dziękczynienia mogą też odcisnąć piętno. Produkcja przemysłowa (śr) może zwolnić (-0,2 proc.) na sezonowych przestojach produkcji. CPI (czw) powinien przyspieszyć do 1,7 proc. r/r z 1,6 proc. nie tylko na wzroście cen energii, gdyż inflacja bazowa ma także podskoczyć o 0,1 pkt proc. do 2,2 proc.

Z Eurolandu otrzymamy pierwsze szacunki PMI za grudzień (czw), gdzie spodziewana jest stabilizacja tempa ożywienia, a także finalny odczyt inflacji (pt) potwierdzający brak presji cenowej. Z Niemiec indeks ZEW (wt) ma wskazać delikatną poprawę sentymentu. EUR odczuwa ciężar wydłużonej ekspansji monetarnej ECB, co skazuje walutę na spadki w średnim terminie.

W Wielkiej Brytanii główna uwaga skupi się na posiedzeniu Banku Anglii (czw), po którym nie spodziewamy się jednak zmian w polityce pieniężnej. Dane makro od ostatniego posiedzenia rysowały raczej mieszany obraz z lekko pozytywnym zacięciem. Skok inflacji PPI w październiku oznacza zagrożenia dla CPI w późniejszym okresie, z drugiej strony widmo Brexitu jest problemem dla perspektywy wzrostu. BoE ma dylemat, który powinien skłaniać go do czekania na kolejne informacje. Publikacje danych – CPI (wt), rynek pracy (śr), sprzedaż detaliczna (czw) – pozostają drugorzędne dla zmienności funta, który pozostaje odporny na globalne impulsy.

Wśród mniejszych gospodarek, w Norwegii posiedzenie Norges Banku (czw) nie powinno przynieść zmiany stopy procentowej (0,5 proc.), ale zainteresowanie będzie dotyczyć przyszłej ścieżki polityki. Biorąc pod uwagę, że gospodarka wskazuję powolną poprawę, a rynek pracy pozostaje stabilny, Norges Bank powinien podtrzymać dotychczasowe prognozy dające mniej niż 50 proc. szans na obniżkę w 2017 r. Inflacja ze Szwecji (wt) może przyciągnąć uwagę, gdyż brak przyspieszenia wzrostu cen może zmusić Riksbank do luzowania polityki na posiedzenia 21 grudnia. Bez emocji powinna przejść decyzja SNB (czw), gdyż bank powinien być zadowolony ze stabilizacji franka poprzez bezpośrednie interwencje na rynku.

W Polsce finalny odczyt CPI (pon) ma potwierdzić pierwszy od czerwca 2014 r. nieujemny odczyt głównie na wygaśnięciu niekorzystnej bazy dla cen energii. W tygodniu otrzymamy też inflację bazową (wt), podaż pieniądza i rachunek bieżący (śr) oraz dane z rynku pracy (pt), ale tradycyjnie będą to informacje, na które złoty będzie obojętny. Dopóki nie pojawi się kolejna fala globalnej wyprzedaży obligacji, EUR/PLN ma potencjał do zejścia w stronę 4,40.

Blok dolarowy pozostanie pod wpływem globalnych trendów przy starciu generalnie pozytywnego sentymentu z podtrzymywaną presją na osłabienie względem USD. Przerywnikiem dla AUD może być raport z rynku pracy (czw), gdzie oczekuje się solidnego wzrostu zatrudnienia o 17,5 tys. w listopadzie przy stabilizacji stopy bezrobocia na 5,6 proc. W przyszłym tygodniu nie ma istotnych publikacji z Nowej Zelandii. Produkcja sprzedana przemysłu (czw)  jest jedyną figurą z Kanady, zatem USD/CAD będzie wypadkową zmian cen ropy i stóp procentowych w USA.

Sporządził:
Konrad Białas
Dom Maklerski TMS Brokers S.A.