Przegląd wydarzeń następnego tygodnia

Przyszły tydzień przynosi nam posiedzenie EBC, choć biorąc pod uwagę, że kluczowe decyzje dotyczące przyszłej polityki podjęto w czerwcu, tym razem może się obyć bez nowych ustaleń. Mimo to język przekazu może mieć znaczenie dla EUR. Indeksy PMI z Europy i USA rzucą więcej światła na tempo ożywienia na starcie trzeciego kwartału. Z USA dostaniemy też wstępny szacunek PKB. Poza tym uwaga skupi się na Ifo z Niemiec i CPI z Australii.

Przyszły tydzień: PKB, zamówienia na dobra trwałe z USA, PMI z USA/Eurolandu, EBC, Ifo z Niemiec, CPI z Australii

Dane z USA w nadchodzącym tygodniu będą obserwowane pod kątem, czy solidne tempo ożywienia dalej się utrzymuje, czy być może zobaczymy pierwsze oznaki wyhamowania? Powodem do zmartwień mogą być słabe dynamiki sprzedaży domów (pon, śr), czy rozczarowujące odczyty indeksów aktywności w przemyśle i usługach (wt). To ostatnie zdaje się mało prawdopodobne po silnych wynikach NY Empire State i Philly Fed. Kluczowym odczytem będzie wstępny szacunek PKB za II kw. i poprzedzające go dane o zamówieniach na dobra trwałe (czw). Oczekiwania są zawieszone wysoko (PKB: 4,1 proc., poprz. 2 proc.), więc rozczarowanie będzie miało większą siłę rażenia.

Posiedzenie EBC (czw) nie powinno przynieść rewelacji, gdyż decyzje z ubiegłego miesiąca niejako ustawiły strategię aż do końca roku. Dotychczas napływające dane nie zmieniły zbytnio obrazu fundamentalnego, więc język komunikatu powinien być zbliżony do tego z czerwca. Draghi może być pytany o przybliżony termin pierwszej podwyżki („po lecie 2019 r.”), jednak nie zakładamy, że padną konkretne deklaracje. Wstępne szacunki PMI z Eurolandu (wt) mogą być ważniejszym raportem, gdyż mogą rozjaśnić obraz w kwestii, czy konflikty handlowe dławią odbicie ożywienia po słabym pierwszym półroczu. Z podobną uwagą rynek będzie też śledził wskazania niemieckiego indeksu Ifo (śr). Przy silnym sceptycyzmie ujętym w wycenie euro, większa reakcja powinna być na pozytywne niespodzianki.

Kalendarz z Wielkiej Brytanii nie oferuje nic ciekawego i rynek musi polegać na tym, co wyniesie z mijającego tygodnia. Rozczarowujące dane o sprzedaży detalicznej i CPI oraz niepewność o postępy w negocjacjach Brexitu zbudowały negatywny klimat wokół funta, z którym trudno będzie walczyć. Nawet jeśli w kolejnym tygodniu Bank Anglii szykuje podwyżkę stóp procentowych, jest ona już wysoko zdyskontowana (ponad 80 proc.) i prawdopodobnie zostanie ubrana w gołębi komunikat. Nie są to warunki, by zakładać silne odbicie.

W Polsce podaż pieniądza (pon) i stopa bezrobocia (wt) tradycyjnie będą miały zero wpływu na złotego. Uważamy, że napięcia handlowe i słabość chińskiej waluty wysyłają negatywne wibracje na rynek złotego i będą hamować apetyt na waluty rynków wschodzących. Nawet jeśli tło makroekonomiczne jest dobre, przy nerwowości na globalnych rynkach finansowych EUR/PLN może mieć problemy być zejść pod 4,30.

W Azji pod lupą przede wszystkim będzie kształtowanie się kursu USD/CNY, gdyż postępująca deprecjacja juana jest odbierana jako przejaw problemów Chin i staje się zapalnikiem dla awersji do ryzyka. Dla USD/JPY klimat rynkowy stał się bardzo zdradliwy. Napięcia wokół handlu premiują ucieczkę w dolara, ale ostatnie komentarze Trumpa o zbyt silnej walucie mogą zostać przekute w redukcję długich pozycji, które od dwóch tygodni były mozolnie budowane.

W Australii na pierwszym planie będzie odczyt CPI za II kw. (śr). Niespodzianka w postaci wyższej inflacji da przejściowy impuls do wzrostów AUD, ale przy podtrzymywanych obawach o kondycję Chin i preferencji użytkowników do ucieczki w USD, jakiekolwiek odbicia AUD w górę mogą być szybko wykorzystywane pod sprzedaż. W Nowej Zelandii dane o handlu zagranicznym (śr) powinny wskazać nadwyżkę w wymianie międzynarodowej trzeci miesiąc z rzędu. NZD pozostaje pod silnym wpływem sentymentu zewnętrznego i podobnie jak przypadku AUD, bilans ryzyk jest niekorzystny.

W Kanadzie zapowiada się spokojny tydzień bez ważniejszych publikacji, ale po opublikowanych w tym tygodniu bardzo dobrych danych o CPI i sprzedaży detalicznej, rynek powinien podtrzymać oczekiwania na jeszcze jedną podwyżkę stopy procentowej BoC przed końcem roku. CAD powinien na tym korzystać, choć zapał kupujących będzie ograniczać wysoka zmienność na rynku ropy naftowej oraz awersja do ryzyka związana z wojnami handlowymi.

Sporządził:
Konrad Białas
Dom Maklerski TMS Brokers S.A.