Rośnie napięcie przed posiedzeniem EBC

Jednym z wydarzeń przyszłego tygodnia będzie posiedzenie EBC. Wobec słabych danych z europejskiej gospodarki presja na Bank ponownie rośnie, nie tylko ze strony rynku. Wczoraj w temacie polityki monetarnej wypowiadała się m.in. niemiecka kanclerz. Dziś w USA publikacja danych o PKB za pierwszy kwartał, która może mieć istotny wpływ na notowania. Za nami już decyzja BoJ, która tym razem nie miała dużego przełożenia na notowania.

Asmussen, Merkel o polityce EBC

Joerg Asmussen we wczorajszym wystąpieniu sygnalizował, iż EBC widzi problemy europejskiej gospodarki, ale na ten moment nie może zrobić wiele więcej, aby pomóc w przyspieszeniu ożywienia. Jego wystąpienie było niemal powtórzeniem tego, o czym na początku miesiąca mówił Mario Draghi, tyle, że w nowych okolicznościach – po serii słabych danych z Niemiec, które zdaniem części obserwatorów miały zmiękczyć jastrzębie skrzydło EBC. Wypowiedź Asmussena sugeruje, iż tak się nie stało, a do tego EBC został wsparty przez kanclerz Merkel, która uznała, iż niemiecka gospodarka tak naprawdę potrzebowałaby wyższych stóp.

Co ciekawe, konsensus rynkowy przewiduje obniżenie stopy referencyjnej (z 0,75 do 0,5%) przy pozostawieniu stopy depozytowej na poziomie 0%. Taką prognozę przedstawił wczoraj m.in. Goldman Sachs. Taki ruch nie miałby jednak logicznego uzasadnienia – rynkowe stopy w strefie euro wyznaczane są na moment obecny głównie poprzez stopę depozytową i to jej obniżenie (do wartości negatywnej) mogłoby mieć faktyczny wpływ na rynek. Oczekiwane przez rynek rozwiązanie mogłoby mieć jedynie krótkoterminowy wpływ psychologiczny. Jak do tej pory sam Draghi sugerował, iż taki ruch nie miałby sensu.

BoJ nie zaskoczył

Bank Japonii tym razem nie zaskoczył i nie wprowadził żadnych nowych rozwiązań, które miałyby przyspieszyć osiągnięcie celu inflacyjnego. Takiego scenariusza można było się spodziewać, gdyż już podwojenie skali zakupów na poprzednim posiedzeniu wraz z wprowadzeniem otwartego (bezterminowego) charakteru tej operacji było bardzo odważnym posunięciem. Należy spodziewać się, iż polityka BoJ nie zmieni się przez przynajmniej kilka kolejnych miesięcy, chyba że w wyniku znacznego pogorszenia się nastrojów na rynku doszłoby do wyraźnego umocnienia się jena. Dziś po ogłoszeniu decyzji Banku jen nieznacznie zyskuje, ale jest to kwestia raczej problemów z pokonaniem poziomu 100 jenów za dolara, co jednak cały czas jest możliwe.

Lepszy PKB w Wielkiej Brytanii, dziś dane z USA

W pierwszym kwartale tego roku brytyjski PKB wzrósł o 0,3% q/q. Taki odczyt bardzo mocno redukuje szansę na zwiększenie skali zakupów aktywów przez Bank Anglii na posiedzeniu w maju i w efekcie silny wzrost notowań funta nie powinien dziwić. Dziś podobne dane poznamy dla USA. Rynek spodziewa się odczytu na poziomie 3%. Należy jednak pamiętać o trzech kwestiach. Po pierwsze, są to dane anualizowane (odpowiadające wzrostowi na poziomie 0,7-0,8% q/q). Po drugie, po części będzie to odreagowanie bardzo słabego ostatniego kwartału 2012 roku (kiedy wzrost wyniósł jedynie 0,4%) i takie tempo jest nie do utrzymania w kolejnych kwartałach. Po trzecie, bardzo słabe marcowe dane o zamówieniach oznaczają, iż odczyt może być ostatecznie trochę słabszy niż oczekiwane 3%. Reakcja rynku to już jednak inny temat – w ostatnim czasie pomimo wyraźnej przewagi słabych danych ceny akcji na Wall Street znów powróciły w okolice historycznych maksimów.

Na wykresach:

USDJPY, D1 – na parze USDJPY ciągle widzimy sporo niezdecydowania; rynki po raz drugi zostały zatrzymane przez psychologiczny poziom 100,00 i teraz jest on również oporem będącym potencjalnym wierzchołkiem podwójnego szczytu (w pewnym przybliżeniu, gdyż dokładnie jest to poziom 99,93); realizacja tej formacji przyniosłaby pierwszą dużą korektę na parze, ale potwierdzeniem takiego scenariusza byłoby dopiero pokonanie wsparcia na poziomie 96,70; jeśli natomiast doszłoby do pokonania 100,00 para z pewnością wzrosłaby na fali realizacji zleceń oczekujących

Silver, Gold, H4 – ceny metali szlachetnych korygują gwałtowną wyprzedaż, aczkolwiek widać, iż ceny złota rosną relatywnie szybciej; gdyby ceny srebra rosły w podobnym tempie, kosztowałoby ono już ok. 25,5 USD za uncję, czyli ponad 1 USD więcej niż obecnie; jest to zatem potencjalna dywergencja, które być może zostanie domknięta; patrząc na sam wykres srebra widzimy kanał wzrostowy i zarysowany w jego środku poziom 23,70, który służy jako wsparcie; jego pokonanie byłoby pierwszym sygnałem powrotu do trendu spadkowego  

dr Przemysław Kwiecień
Główny Ekonomista