Co zrobi RPP?

Dziś kończy się dwudniowe posiedzenie RPP, ostatnie w tym roku. Na ostatnim posiedzeniu Rada nie obniżyła stóp, pozostawiając stopę referencyjną na poziomie 2%, co mocno zaskoczyło rynek, bowiem w świetle pogłębiającej się deflacji i bardzo liberalnej luźnej polityki prowadzonej przez inne banki centralne, obniżka była oczekiwana.

Aktualnie konsensus prognoz zakłada pozostawienie stóp na niezmienionym poziomie. Czy tym razem jest szansa na zaskoczenie i ruch w dół na stopach (bo na podwyżki szans absolutnie nie ma)? Jest to mocno wątpliwe, patrząc zarówno na ostatnie wypowiedzi członków RPP, jak i dane makro z polskiej gospodarki.

Pozytywnie jeśli chodzi o dynamikę PKB w III kw. zaskoczyła nie tylko jego wartość (+3,3% r/r), ale także struktura z dużą rolą konsumpcji prywatnej. Neutralnie wyglądała produkcja przemysłowa, a nieco lepiej sprzedaż detaliczna i stopa bezrobocia w październiku. Na konferencji prasowej po listopadowym posiedzeniu, gdzie obecni byli. M. Belka, J. Osiatyński i E. Chojna-Duch, prezes Belka wyraźnie akcentował zagrożenie deflacją oraz, że jego zdaniem jest przestrzeń do obniżek stóp procentowych. Po danych za listopad podtrzymał to zdanie. Także J. Osiatyński skłania się ku obniżkom stóp procentowych. A. Zielińska-Głębocka i E. Chojna-Duch prezentują dosyć niejednoznaczne stanowisko, ale jednak ta druga członkini RPP wiele razy podkreślała znaczenie danych (PKB, produkcja przemysłowa, sprzedaż detaliczna, indeks PMI), a także konieczność prowadzenia rozważnej polityki pieniężnej. Dlatego, jeśli miałaby być konsekwentna, zagłosuje za pozostawieniem stóp bez zmian. Tymczasem ci członkowie Rady, który są z jastrzębiego skrzydła i udzielali wypowiedzi publicznych (A. Rzońca, J. Winiecki, A. Glapiński, A. Kaźmierczak) prezentują jednolite i mocne stanowisko opowiadające się przeciwko dalszym obniżkom stóp. Zakładając obecność wszystkich członków na posiedzeniu, M. Belka musiałby przekonać minimum dwie osoby. Tymczasem wydaje się, że jeśli nie udało się to w listopadzie, teraz po lepszych danych makro, ani J. Hausner, ani A. Zielińska-Głębocka, ani E. Chojna-Duch nie zechcą obniżać stóp, a wybiorą politykę „wait and see”.

Złoty wydaje się już dyskontować taką decyzję, gdyż para EUR/PLN wybiła się poniżej poziomu 4,17. W przypadku braku obniżki stóp procentowych po decyzji złoty może się jeszcze umacniać, ale spodziewam się, że w trakcie konferencji jednak Rada będzie chciała zachować względnie łagodny ton, wobec czego już potencjał do umocnienia złotego wydaje się być ograniczony do 2-3 gr. CO do pary USD/PLN do póki co utrzymuje się ona blisko 3,35, ale niepokojąco zaczyna wyglądać sytuacja na eurodolarze, zwłaszcza, że w perspektywie mamy posiedzenie EBC i dane z amerykańskiego rynku pracy. W takim wypadku ryzyko wzrostów na USD/PLN jest duże.

Łukasz Rozbicki

MM Prime TFI S.A.