Orli lot

Sektor przemysłu metalowego jest na warszawskiej GPW reprezentowany dość licznie, tworzy go bowiem (przynajmniej według oficjalnej nomenklatury władz giełdy) dwadzieścia przedsiębiorstw. Jednym z nich jest firma Orzeł Biały, o nazwie – chciałoby się rzec – rdzennie polskiej czy wręcz patriotycznej. Spółka ta obecna jest na parkiecie od października roku 2007, a zajmuje się recyklingiem zużytych akumulatorów.

Ujmując rzecz w skrócie, istotą tego biznesu jest odzyskiwanie z akumulatorów ołowiu, który później można powtórnie wykorzystać do rozmaitych celów. Firma już w 2002 roku uruchomiła rafinerię ołowiu, dzięki czemu – jak czytamy na jej witrynie internetowej - "z producenta ołowiu surowego, będącego surowcem dla rafinerii, mogła sama stać się wytwórcą produktu końcowego, jakim jest ołów rafinowany i stopy ołowiu". Obecnie oferta obejmuje ołowie miękkie oraz stopy: nisko przetworzone, antymonowe i wapniowe. Cena, której za ołów żąda Orzeł Biały, zasadniczo bazuje na kursach z Londyńskiej Giełdy Metali (wyrażane są one zasadniczo w dolarach), powiększonej o pewną premię. Firma zapewnia, że "odbiorcami są najwięksi światowi producenci akumulatorów samochodowych oraz tradycyjnych", a także "wiele mniejszych firm przetwórczych z różnych branż".

Orzeł Biały, podobnie jak wiele innych przedsiębiorstw z GPW, tworzy grupę kapitałową. Spółkami zależnymi są:

– Pumech-Orzeł sp. z o.o. - firma ta świadczy usługi serwisowe dla Orła Białego, jej profil działalności obejmuje także produkcję konstrukcji stalowych oraz maszyn i urządzeń przemysłowych;

– Centralna Pompownia Bolko sp. z o.o. - firma prowadzi prace odwadniające na wyrobiskach, które pozostały po dawnych kopalniach rud cynku i ołowiu;

– Ekobat Orzeł Biały sp. z o.o. - spółka ta zajmuje się recyklingiem tworzyw sztucznych

– Med-Orzeł sp. z o.o. - spółka z branży medycznej, obsługująca m.in. pracowników Grupy Orzeł Biały;

– Park Przemysłowo Technologiczny EkoPark w Piekarach Śląskich sp. z o.o. - restrukturyzacja lokalnego przemysłu, rewitalizacja;

– Orzeł Surowce sp. z o.o. - skup surowców i materiałów do produkcji ołowiu;

– Centrum Recyklingu Akumulatorów sp. z o.o. - pozyskiwanie surowców (zużytych akumulatorów);

– Speedmar sp. z o.o. - transport i pozyskiwanie surowców;

– Trianna Investments sp. z o.o. - spółka holdingowa, mająca udziały w spółce operacyjnej Eko Recykling Group sp. z o.o., pozyskującej zużyte akumulatory;

– Eko-Kompozyty sp. z o.o. - realizuje unijny projekt wdrażania nowych technologii recyklingowych;

– IP Lead sp. z o.o. Oraz IP Lead sp. z o.o. SKA – pierwsza z nich jest komplementariuszem drugiej, która zarządza markami i znakami towarowymi Grupy

– Helidor sp. z o.o. - centralizacja i specjalizacja działań z zakresu zarządzania markami Grupy.

Pod koniec listopada badaliśmy cały sektor metalowy na GPW, analizując wyniki za trzy kwartały. Prezentowały się one następująco:

Pod uwagę brane były dane skonsolidowane (wszędzie tam, gdzie takie wchodziły w grę). Widzimy zatem, że Grupa Orzeł Biały odnotowała niewielką stratę operacyjną po dziewięciu miesiącach – w kwocie 187 tys. zł. EBITDA był jednak dodatni i stosunkowo solidny (ponad 5 mln zł), udało się też wypracować niewielki zysk netto (851 tys. zł). Przeciętna rentowność netto badanych firm to 3,60 proc., a średnia rentowność operacyjna za dziewięć miesięcy wyniosła 4,71 proc. Oczywiście rentowności Orła Białego były niższe od średnich (odpowiednio 0,28 proc. i -0,06 proc.).

Dodajmy, że rok wcześniej Grupa notowała nieco niższe przychody (294,2 mln zł), ale na działalności operacyjnej wypracowała solidny zysk rzędu niemal 14,66 mln zł, zaś netto zarobiła 9,48 mln zł. Nie da się więc ukryć, że w skali rocznej nastąpiło pogorszenie sytuacji. Otóż w w badanym okresie znacznie wzrosła cena złomu akumulatorowego, aż o jedną piątą, a prowadzony w spółce remont pieców wymusił pewne przerwy w produkcji. Wymusił też kupno na rynku droższego ołowiu surowego. Co więcej, podaż złomu w kraju się obniżyła i trzeba było skierować się częściowo w stronę importu.

Co do wspomnianych 851 tys. zł zysku netto, to była to suma wypracowana głównie dzięki pozytywnemu wpływowi różnic kursowych.

Warto mieć na uwadze, że spółka dominująca jest trzonem grupy kapitałowej, w tym sensie, że np. w trzecim kwartale recykling ołowiu, skupiony właśnie w Orzeł Biały S.A., dał aż 94 proc. przychodów ze sprzedaży.

Poniżej widzimy wyniki skonsolidowane za lata 2008 – 2012:

Okazuje się, że w roku 2009 doszło do sporej obniżki przychodów, ale potem tendencja była już wzrostowa (średnie roczne obroty za ów okres pięciu lat to prawie 318 mln zł). W 2010 notowano szczytowe rentowności, potem było gorzej, w 2012 operacyjna wyniosła np. tylko 3,96 proc.

Trzeba przyznać, że bardzo dobrze prezentuje się pokrycie zobowiązań środkami pieniężnymi – być może nawet "zbyt dobrze", w tym sensie, że tak wysokie poziomy (jak np. 0,94 pkt w 2012 roku) nie są konieczne. Co ciekawe, a nie tak znów częste, w roku 2012 większość zobowiązań stanowiły długoterminowe, a nie bieżące, co jest pozytywne. Zadłużenie odpowiadało w badanych latach ok. 1/4 – 1/3 kapitału własnego, tu – podobnie jak przy relacji pieniędzy do długów bieżących – również można zasugerować, że zwiększenie finansowania zewnętrznego nie byłoby złe. Tym niemniej to oczywiście dobrze, gdy firma jest w stanie pokryć długi kapitałem własnym. Co więcej, ów kapitał pokrywa też aktywa trwałe. Z kolei aktywa obrotowe kilkukrotnie przekraczały zobowiązania bieżące (np. w 2012 poziom wskaźnika wyniósł 5,76 pkt).

Każdy rok z okresu 2008 – 2012 kończył się zyskami (netto, EBIT i EBITDA), co oczywiście jest pozytywne. W tym kontekście można zapytać o to, w jakim stopniu w firmę wierzą gracze giełdowi. Otóż na początku maja 2012 roku, gdy cena akcji przekraczała nawet 27 zł, co było skutkiem długich wzrostów, rozpoczął się trend spadkowy. Walory były przeceniane aż do mniej niż 11 zł (koniec czerwca 2013). Okazało się zresztą ostatecznie, że rok 2012 istotnie, jak wspomnieliśmy, był czasem niskich rentowności – i kolejne związane z tym informacje (raporty kwartalne, raport roczny etc.) mogły obniżać zaufanie inwestorów. Tym szczególniej tyczy się to roku 2013, o którym (w kontekście trzech kwartałów) już pisaliśmy. Z drugiej strony, na wykresie zdaje się już formować trend wzrostowy, na wykresie mamy poziomy ok. 14 zł, acz ostatnio mieliśmy do czynienia z korektą. Jeśli linia trendu wytrzyma, to będzie otwarta droga do wyższych poziomów, rzędu nawet 18 zł (testowano je jesienią) czy 20 zł. To jednak będzie zależało od wyników rocznych. W raporcie za trzeci kwartał władze firmy dawały nadzieję na to, że okres zimowy zwiększy popyt na akumulatory do aut używanych. Spółka jest jednak zależna także od dość zmiennego czynnika, czyli cen ołowiu na giełdach, zwłaszcza na LME. Przed wahaniami stara się zabezpieczać m.in. przy pomocy kontraktów terminowych, to jednak zawsze obarczone jest ryzykiem.

Na koniec wspomnijmy, że Orzeł Biały to firma kontrolowana w niemal 60,7 proc. przez NEF Battery Holdings s.a.r.l., choć inwestują w nią też PTE PZU (11,22 proc.) i ING PTE (6,04 proc.). NEF BH związana jest z fundusze private quity NEP II, inwestującym w Europie Środkowo-Wschodniej. Prezesem Orła Białego jest doświadczony duński menedżer Michael Rohde Pedersen, radzie nadzorczej przewodzi Krzysztof Opawski.

J. Sobal