We wszystkich segmentach budownictwa

Mirbud to firma z branży budowlanej, która – wedle własnych deklaracji – działa jako generalny wykonawca lub realizator we wszystkich segmentach budownictwa. W rzeczy samej, przedsiębiorstwo w swej historii wznosiło m.in. budynki przemysłowe, obiekty użyteczności publicznej (hale sportowe, szpitale etc.) i budynki mieszkaniowe, zarówno jednorodzinne, jak i wielorodzinne. Mało tego, zaangażowane było także w prace inżynieryjno-drogowe i infrastrukturalne.

Spółka daje pracę około 400 pracownikom, a poza tym tworzy grupę kapitałową. Do tej ostatniej należą spółki PBDiM Kobylarnia S.A., Marywilska 44, JHM Development oraz JHM 1, 2 i 3. Stąd też Mirbud publikuje sprawozdania skonsolidowane i wyniki tego rodzaju będziemy przede wszystkim brać pod uwagę w naszej analizie.

Wpierw jednak powiedzmy, że akcje spółki obecne są na GPW już od grudnia roku 2008. W szczycie kosztowały więcej niż 4,80 zł za sztukę (było to w lutym i marcu roku 2011), historyczne minima (notowane kilka razy w latach 2012 i 2013) wypadały poniżej złotówki. W listopadzie roku ubiegłego kurs ocierał się chwilami o 1,90 zł, obecnie wykres znajduje się nieco niżej, w okolicach 1,50 zł. Z technicznego punktu widzenia przebicie 1,60 zł nie jest wykluczone, a otwierałoby drogę do ponownego ataku na maksima z listopada 2013 (dokładnie to 1,94 zł), co z kolei mogłoby być wstępem do dalszej aprecjacji.

Czy tak będzie? Nie znamy jeszcze wyników finansowych za cały rok 2013, niemniej możemy spojrzeć na te, które Grupa Mirbud wypracowała w pierwszych trzech kwartałach (oraz porównać je z danymi dla roku 2012):

Przychody w skali rocznej znacznie wzrosły (o ponad 30 proc.), osiągając pod koniec września roku 2013 (licząc od stycznia) poziom niemal 547 mln zł. Kwoty zysków także wzrosły, ale nie nadążyły za zwyżką obrotów, tzn. rentowności nieco spadły, m.in. operacyjna z 4,93 proc. do 4,51 proc. Jest to jednak w zasadzie utrzymanie tej samej skali czy też obszaru.

Władze spółki twierdziły w raporcie okresowym, że najważniejsze dokonania trzeciego kwartału roku 2013 to m.in. dalsze wypełnianie portfela zamówień (tak na rok 2013, z naszej perspektywy już miniony, jak i na rok 2014, właśnie trwający), dywersyfikacja rodzajów realizowanych inwestycji (firma weszła m.in. w tematykę obiektów hotelowych i handlowych), zwiększanie wartości realizowanych projektów i poprawa struktury finansowania firmy. Co więcej, w samym trzecim kwartale (nie w ujęciu narastającym) nastąpiła duża poprawa rentowności w porównaniu z analogicznym okresem roku 2012.

Spółka zależna PBDiM (Przedsiębiorstwo Budowy Dróg i Mostów) Kobylarnia S.A. za swój duży sukces uznała fakt, iż konsorcjum, którego jest partnerem, wygrało przetarg na budowę jednej z linii tramwajowych w Bydgoszczy. Wartość brutto oferty to niemal 290 mln zł, z czego dla PBDiM Kobylarnia przypada 20 proc.

Na rezultaty Mirbudu można i należy spojrzeć także w szerszym kontekście, biorąc pod uwagę skonsolidowane wyniki za lata 2008 – 2012:

W roku 2009 odnotowano nieznaczny spadek przychodów, ale później systematycznie rosły. Przeciętna ich wartość za lata 2008 – 2012 to niemal 378 mln zł. Przeciętna rentowność operacyjna wynosiła 9,6 proc., przy czym szczególnie wysoka była w roku 2010, później jednak się obniżała (to samo można rzec o marżach netto i EBITDA). Jest to więc zjawisko niepokojące.

Średnia wartość ROE roczna to 31,70 proc., ROA zaś 6,68 proc. Należy mieć na uwadze, że obliczając ten wskaźnik porównywaliśmy zysk za dany rok z pozycją bilansową na koniec roku ubiegłego. Wartości ROE i ROA bardzo słabo, jak na tę firmę, wypadły w roku 2012.

Środki pieniężne w niewielkim stopniu pokrywają zobowiązania bieżące Mirbudu, co może niepokoić, choć np. kapitał własny nie jest bardzo zadłużony. Ściślej, w latach 2008 – 2011 bardzo mocno zredukowano jego zadłużenie (do poziomu 1,22 pkt wskaźnika w 2011), ale w 2012 znów odnotowano wzrost (do 1,72 pkt). W tymże roku majątek trwały nie był już pokryty w pełni kapitałem własnym (co miało miejsce w latach 2009 i 2011).

Pozytywne jest np. to, że aktywa obrotowe pokrywały zobowiązania bieżące, ale z drugiej strony w 2012 roku poziom opisującego tę kwestię wskaźnika płynności bieżącej był najniższy od roku 2008. Widać zatem w danych finansowych pewną nutę niepewności, ale oczywiście nie należy przesadzać z taką oceną.

Firma deklaruje, że swe przychody uzyskuje w całości na rynku polskim. Najważniejsza dla niej jest w tym kontekście ogólna koniunktura gospodarcza w krajowym sektorze budowlanym. Istotne dla Mirbudu czynniki zewnętrzne to np. trendy potencjalnych nabywców mieszkań (w kwestii ich preferencji), realizacje inwestycji ze środków unijnych (lub ograniczenie takich realizacji), koszt kredytów i polityka rządu w temacie budownictwa, ceny materiałów budowlanych.

Sama spółka ma zamiar rozwijać projekty deweloperskie w Koninie i Żyrardowie, kontynuować działanie i rozwój spółki Marywilska 44, budować powierzchnie handlowe pod wynajem (JHM Development), inwestować w park maszynowy.

Na sam koniec wspomnijmy jeszcze o tym, kto jest posiadaczem akcji Mirbudu. Otóż w ponad 47 proc. są to drobni inwestorzy (a więc mowa tu o tzw. free float), 42,80 proc. akcji i głosów posiada natomiast Jerzy Mirgos (pośrednio i bezpośrednio). Jest to prezes spółki, twórca (w 2008) JHM Development, od 2002 roku związany z Mirbudem, zresztą jako jego założyciel. W Mirbud inwestuje też Pioneer Pekao Investment Management (ponad 10 proc. kapitału i głosów).

Kamil Kiermacz