Stąporków i niezłe marże

W pierwszym kwartale bieżącego roku rentowność netto Zakładów Urządzeń Kotłowych Stąporków wyniosła 5,35 proc. To bardzo dobry wynik, biorąc pod uwagę, że w analogicznym okresie roku 2013 zysk netto stanowił jedynie 1,13 proc. ówczesnych przychodów.

 Mało tego: także i same przychody wydatnie wzrosły w skali rocznej. Styczeń, luty i marzec roku 2013 dały bowiem firmie wpływy w kwocie 8,93 mln zł, zaś te same miesiące rok później przyniosły obroty na poziomie 15,92 mln zł, a więc blisko dwa razy wyższe. W ogólności rezultaty przedstawiały się tak:

Uwagę zwraca także polepszenie zysku operacyjnego i odpowiadającej mu marży (z 7,62 proc. do 10,86 proc.). Wygląda więc na to, że początek roku 2014 był całkiem niezły, tym bardziej więc dziwi fakt, że wycena papierów Stąporkowa na warszawskiej GPWstoi dość nisko. Mówiąc wprost: w sierpniu ubiegłego roku, gdy kurs przebijał linię 35 zł, nastąpiło przesilenie i rozwinął się trend spadkowy. Ten sprowadził ceny na tyle w dół, że 15 maja 2014 minimum dzienne wypadło na 17,13 zł. Szczególne jednak, że ostatecznie sesja okazała się wzrostowa, a potem ceny nieco wzrosły i ustabilizowały się nieco poniżej 20 zł. Otóż 15 maja był właśnie dniem publikacji raportu kwartalnego. Czyżby był to więc pierwszy sygnał, że długoterminowa deprecjacja wyhamowała?

ZUK Stąporków to producent sprzętu i maszyn – w dużej mierze dla branży energetycznej. Chodzi m.in. o napędy rusztowe i ruszty mechaniczne, ruszty do spalania biomasy, różnego rodzaju przenośniki, filtry do odpylania powietrza, systemy szalunkowe i konstrukcje stalowe.

W pierwszym kwartale bieżącego roku zarząd do ważniejszych dokonań zaliczył: poprawę wyniku finansowego w skali rocznej (co nie dziwi), pozyskanie nowych kontraktów (bardziej rentownych), zainteresowanie rynku próbną partią nowego paliwa biomasowo-węglowego, a także rozpoczęcie sprzedaży nowego systemu płyt szalunkowych. Zakończono poza tym pierwszy etap kontraktu z Elektrociepłownią Mielec (na modernizację instalacji odpylania kotłów rusztowych). W ogólności zarząd rozpoznał również "pierwsze efekty restrukturyzacji oraz optymalizacji kosztów". Nie było natomiast zdarzeń o charakterze nietypowym. Z kolei zysk netto z roku 2013 w całości przeznaczono na kapitał zapasowy.

W tym kontekście przypomnijmy rezultaty z lat 2009 – 2013, by mieć szerszy ogląd spraw dotyczących firmy:

Jak widać, w latach 2012 i 2013 przychody roczne ustabilizowały się w granicach 60 mln zł. Rok 2012 był jednak znacznie lepszy pod względem rentowności niż 2013. Dla przykładu, marża operacyjna wyniosła wtedy 7 proc. (a i tak był to wynik niższy od tego z roku 2011), zaś w 2013 spadła do 3,41 proc. Tym niemniej budzi zaufanie fakt, że w całym pięcioleciu nie notowano żadnych strat. Z tego powodu dodatnie były też wskaźniki ROE i ROA – przeciętna ich wartość za okres 2009 – 2013 to 6,65 proc. i 4,70 proc.

Bardzo słabe było niestety (choćby pod koniec marca 2014) pokrycie zobowiązań bieżących środkami pieniężnymi (wskaźnik wyniósł 0,01 pkt). Firma posiadała tylko 474 tys. zł. Z drugiej strony, całe aktywa obrotowe przewyższały bez problemu długi bieżące, o czym świadczy wskaźnik płynności bieżącej na przyzwoitym poziomie 1,54 pkt. Pozytywnie należy ocenić także zachowanie złotej reguły bilansowej. Zobowiązania przekraczały natomiast kapitał własny, ale zupełnie nieznacznie.

W najbliższej przyszłości "istotną rolę w kształtowaniu wyników" mają mieć takie zjawiska jak "dalsze umacnianie pozycji spółki jako wiodącego producenta instalacji odpylających", ożywienie na rynkach zagranicznych, efekty restrukturyzacji oraz wahania kursu euro. Te ostatnie mogą być rzecz jasna korzystne lub nie.

W ostatnim czasie akcjonariat spółki prezentuje się następująco:

(źródło: raport Emitenta)

Andrzej i Stanisław Pargieła zasiadają w radzie nadzorczej, podobnie jak Artur Mączyński. Członkiem rady jest również Lech Jan Pasturczak. Funkcję prezesa zarządu przedsiębiorstwa pełni Grzegorz Pasturczak.

B. Garga