Od ponad półwiecza

"Nasze spółki produkcyjne działają na rynku odlewniczym od ponad 50 lat" – takie zdanie można znaleźć w ostatnim raporcie kwartalnym Polskiej Grupy Odlewniczej. Wspomniane spółki to Odlewnia Żeliwa Śrem S.A., Pioma-Odlewnia sp. z o.o. i Kuźnia Glinik sp. z o.o. Są one nadzorowane przez podmiot dominujący grupy kapitałowej, czyli właśnie PGO S.A.

Akcjami PGO handluje się na GPW od października roku 2011. Grupa zajmuje się produkcją odlewów ze stopów żelaza (żeliwnych i staliwnych). Z ostatniego raportu dowiadujemy się, że możliwości produkcyjne PGO to 70 tys. ton odlewów rocznie.

Firma sprzedaje swe wyroby zarówno w kraju, jak i poza jego granicami. Kuźnia Glinik specjalizuje się w wytwarzaniu odkuwek matrycowych oraz oprzyrządowania stosowanego przy ich produkcji. Kuźnia ta ma długą tradycję – powstała już w roku 1883. Jest w stanie wyprodukować 15 tys. ton odkuwek w ciągu roku.

Spójrzmy na skonsolidowane przychody i zyski PGO w I kw. 2104 roku i analogicznym okresie roku 2013:

Firma wypracowała w badanym okresie przychody na poziomie 75,67 mln zł, a więc dość spore – w relacji np. do kwoty notowanej rok wcześniej. W takim ujęciu nastąpił wzrost o 17,12 proc. Doszło natomiast do pewnej redukcji zysku operacyjnego (spadł z 8,5 mln zł do 7,18 mln zł), co poskutkowało obniżką rentowności operacyjnej. Zmniejszyła się z 13,17 proc. do 9,49 proc. Z kolei wzrost zysku netto, choć nastąpił, to jednak nie nadążył za zwyżką obrotów (i marża spadła z 10,62 proc. do 9,18 proc.).

Wzrost przychodów był skutkiem przejęcia Kuźni Glinik (w końcówce roku 2013). W istocie sprzedaż odlewów w skali rocznej spadła (z 60,35 mln zł do 53,08 mln zł), ale w rachunku pojawiła się nowa pozycja, czyli właśnie odkuwki. Co do spadku obrotów w segmencie odlewów, to był to skutek "widocznego osłabienia ogólnej koniunktury gospodarczej" (zarówno w kraju, jak i poza nim). M.in. wyhamowały w dużym stopniu procesy inwestycyjne w górnictwie węgla kamiennego. Z drugiej strony, rentowność samego segmentu odlewów nieco się poprawiła w skali rocznej, a to np. dzięki optymalizacji produkcji i modernizacji linii technologicznych.

Warto wiedzieć, że większa część przychodów skonsolidowanych PGO w badanym okresie pochodziła spoza Polski (58 proc.). Co więcej, w skali rocznej eksport wzrósł o 12 proc.

Przypomnijmy roczne wyniki PGO z lat 2009 – 2013:

Średnie roczne obroty to 246,4 mln zł. Pozytywnie wypada ocenić to, że w pięcioleciu ani razu nie notowano strat, a najniższa rentowność operacyjna była równa 4,38 proc. (najwyższa aż 11,76 proc., było to w roku 2011). Ostatnio przedsiębiorstwo nie zachowywało złotej reguły bilansowej (ale nie było od niej odległe), dość dobrze prezentował się wciąż wskaźnik płynności bieżącej (choć jego wartość w marcu 2014, tj. 1,4 pkt, była wyraźnie niższa niż trzy miesiące wcześniej, a także od tej z grudnia 2012). Środki pieniężne pokrywały w marcu tylko 10 proc. sumy długów bieżących, w historii notowano też – jak widzimy – lepsze, bezpieczniejsze poziomy. Kapitał własny przewyższa ogół długów (w tym ujęciu sytuacja jest więc prawidłowa).

Na wykresie kursu akcji przez długi czas – od kwietnia 2013 do maja roku obecnego – rysował się dość silny trend zwyżkowy. Cena przeszła drogę z ok. 2 zł do 6 zł (maksima z marca). Później jednak nastąpiła korekta i w zasadzie złamanie trendu. Ostatnio obroniło się wsparcie przy 4 zł, ale to na razie sygnał zbyt słaby, by mówić o powrocie do wzrostów. Nawet wyjście ponad 4,64 zł nie będzie jeszcze decydujące, mamy bowiem kolejne, lokalne opory: 5 zł i okolice 5,30 zł.

Dodajmy na koniec, że PGO kontrolowana jest przez znane przedsiębiorstwo TDJ rodziny Domagałów. Spółka TDJ Equity II sp. z o.o. ma 67 proc. głosów na WZ PGO.Udziały ING OFE, Aviva OFE i Altus TFI to odpowiednio 6,53 proc., 5,41 proc. i 5,20 proc.  Daje to 15,86 proc. free floatu.

J. Sobal