Kondycja naszych traktorów

Rok 2013 z pewnością nie był udany dla firmy Ursus – czego wymownym znakiem było to, że (przy przychodach znacznie niższych niż w roku 2012) poniosła spore straty. W szczególności mowa tu o stratach: operacyjnej (20,82 mln zł) i netto (22,44 mln zł).

Takie wyniki były w dużej mierze skutkiem tego, że wstrzymana została zapowiedziana wcześniej ostatnia pula dopłat unijnych, a zarazem nie doszło jeszcze do uruchomienia nowych dopłat na lata 2014 – 2020. Naturalną koleją rzeczy gospodarstwa rolne ograniczały zatem zakupu sprzętu, w tym właśnie ciągników, produkowanych przez Ursus. Firma podjęła zatem działania restrukturyzacyjne, np. redukcję kosztów pracowniczych i konsolidację dwóch oddziałów.

Okazało się, że już w pierwszym kwartale 2014 roku sytuacja częściowo zaczęła ulegać poprawie. Spójrzmy na wyniki skonsolidowane przedsiębiorstwa za ów okres:

To prawda, że doszło do sporej redukcji sprzedaży – przychody bowiem spadły z 47,62 mln zł do 32,9 mln zł. Z drugiej jednak strony, równocześnie udało się znacznie zwiększyć kwartalny EBITDA (i odpowiadającą mu rentowność, która z 2,91 proc. doszła do 13,23 proc.). W miejsce strat na pozycjach EBIT i netto pojawiły się zyski. Na czysto udało się zarobić 2,76 mln zł, co oznaczało marżę 6,32 proc. (operacyjna wyniosła natomiast aż 8,4 proc.).

Przypomnijmy zatem archiwalne wyniki roczne przedsiębiorstwa, a zarazem pozycje bilansowe – w tym jednak i te z końca marca 2014:

Zgodnie z tym, co pisaliśmy wcześniej, rok 2013 był ciężkim czasem ujemnych wyników, zaś przychody spadły poniżej kwoty z roku 2011. Lata 2009 – 2012 były natomiast stosunkowo udanym czasem zysków, przy czym najwyższą marżę EBIT (3,01 proc.) notowano w 2012.

Pod koniec marca 2014 aktywa trwałe Ursusa opiewały na 94,33 mln zł, większy od nich był majątek obrotowy (niemal 103 mln zł). Majątek ten był jednak niestety niższy od zobowiązań krótkoterminowych, przez co wskaxnik płynności bieżącej lokował się na słabym poziomie 0,87 pkt (podobnie jak w grudniu 2013). Jest to zapewne czynnik, który wypadałoby poprawić. Przedsiębiorstwo nie zachowuje też złotej reguły bilansowej (czyli kapitał własny okazuje się być niższy niż aktywa trwałe). Można też powiedzieć, że zbyt mocno zadłużony jest kapitał własny – pod koniec marca ogół długów stanowił aż 236 proc. jego wartości, co jest o tyle niepokojące, że to poziom wyższy niż w grudniu 2013 oraz grudniu 2012.

Na wykresie kursu akcji widzimy od dłuższego czasu (od końca poprzedniego roku) wąską konsolidację w obszarze 2,22 – 2,75 zł (chwilami zdarzały się wyjścia nieco wyżej, ale zupełnie efemeryczne). Trzeba będzie zapewne jeszcze trochę poczekać na odbudowę zaufania inwestorów do papierów Ursusa.

Siedziba Ursusa mieści się w Lublinie, a poza tym funkcjonują dwa oddziały – w Dobrym Mieście i Opalenicy. Poza tym funkcjonuje spółka zależna Bioenergia Invest S.A., zajmująca się produkcją brykietu i peletu. Wspomniany wcześniej spadek kwartalnych przychodów w skali rocznej to ponownie skutek braku dopłat z perspektywy PROW 2007-2013. Należy mieć ten czynnik na uwadze, zwłaszcza że według szacunków władz firmy, nowe dopłaty ruszą dopiero w roku 2015 (najwcześniej).

Zarząd deklaruje w każdym razie, że "stale pracuje nad odbudową pełnej oferty ciągnikowej", zaś w pierwszym kwartale pojawił się nowy model ciągnika o mocy 110 KM. Co ciekawe, są problemy nie tyle z jego ulokowaniem na rynku, ile raczej z zaspokojeniem popytu, Ursus jest bowiem zbyt mocno skupiony na realizacji ważnego kontraktu w Etiopii. Umowę zawarto jesienią 2013 roku i zakłada ona dostawę do tego kraju 3 tysięcy ciągników oraz części zamiennych do nich.

J. Sobal