Dębica na szosie

Truizmem byłoby nie tylko przedstawianie spółki Dębica, ale też i pisanie, że nie wymaga ona przedstawiania. Tym niemniej jedno i drugie paradoksalnie warto zrobić. Owszem, większość z nas kojarzy Dębicę jako znanego producenta opon samochodowych, tym niemniej niekoniecznie posiadamy na temat tego przedsiębiorstwa wiedzę szczegółową.

Dzieje firmy, jak już pisaliśmy na naszych łamach, sięgają roku 1937, kiedy to powołano ją do życia w ramach COP (Centralnego Okręgu Przemysłowego). Była ona istotna zarówno dla okupacyjnych władz niemieckich (gdy przejął ją koncern Continental Gummiwerke AG Hannower), jak i dla rządu oraz gospodarki PRL. Rzecz jasna do końca okresu realnego socjalizmu było to przedsiębiorstwo państwowe. Obecnie – już od 1995 roku – jego głównym akcjonariuszem (strategicznym inwestorem) jest firma Goodyear, znany koncern międzynarodowy. Ma on ponad cztery piąte kapitału Dębicy.

Asortyment spółki to przede wszystkim opony zimowe, letnie i całoroczne do samochodów osobowych, a także opony do pojazdów rolniczych i ciężarowych. Firma nie tworzy grupy kapitałowej, co nie przeszkadza jej być przedsiębiorstwem całkiem sporym, gdy chodzi o aktywa i przychody. Poniżej widzimy wyniki półroczne:

Półroczne przychody to 1,03 mld zł, kwota nieco wyższa od tej, którą notowano rok wcześniej. Na pierwszy kwartał przypadło 51,7 proc. sprzedaży sześciomiesięcznej. Udało się wygenerować 77,94 mln zł zysku operacyjnego i 82,4 mln zł zysku netto. Kwoty te były znacznie wyższe niż te z okresu styczeń – czerwiec 2013, nie dziwi zatem fakt, że mocno wzrosły rentowności – operacyjna z 4,09 proc. do 7,58 proc., netto z 5,03 proc. do 8,01 proc.

Przedsiębiorstwo zachowuje złotą regułę bilansową, ma także niezły wskaźnik płynności bieżącej (1,32 pkt pod koniec czerwca) i nie najgorsze pokrycie zobowiązań bieżących środkami pieniężnymi (w istocie pod koniec grudnia 2013 i w marcu było ono wysokie, rzędu odpowiednio 29 proc. i 24 proc., w finale półrocza zeszło do 17 proc.). W majątku dominują aktywa trwałe, w zobowiązaniach – przede wszystkim krótkoterminowe.

W roku 2013 Dębica odnotowała 1,99 mld zł przychodów (w ciągu pełnych 12 miesięcy). Trzeba przyznać, że była to suma niższa od kwot z lat 2011 i 2012, przekraczających już dwa miliardy. Rentowności firmy były jednak niezłe i lepsze niż rok wcześniej, wyniosły: 9,04 proc. (EBITDA), 5,19 proc. (EBIT) i 5,78 proc. (netto). Wskaźniki ostrzegania na podstawie danych rocznych były w dobrych obszarach, nie sugerujących rzecz jasna bankructwa (wskaźnik Altmana dla rynków wschodzących wyniósł 8,23 pkt; Prusaka 0,18 pkt; Mączyńskiej 1,9 pkt; Janka i Żuchowskiego -0,25 pkt).

Inwestorzy zdają się mocno wierzyć w firmę, albowiem systematycznie podbijają kurs jej papierów, przynajmniej w długim terminie. Ostatnio przebito poziomy 100 zł oraz 104 zł, maksima z sesji 26 września to 109,85 zł, finał nastąpił właśnie na tym poziomie. Wydaje się więc, że ogólnie rzecz biorąc wiara w dalszą zwyżkę jest uzasadniona, choć trzeba liczyć się z opcją korekty do 104 zł, 100 zł, 95,20 zł czy 91,75 zł, a nawet 88,5 zł, gdyby strona niedźwiedzia zmierzała do testowania długofalowego trendu.

J. Sobal