Spojrzenie na Tauron

Całkiem niedawno omówiliśmy zbiorczo rezultaty czterech wielkich grup energetycznych, funkcjonujących na głównym parkiecie krajowej giełdy. Rzecz jasna chodziło o Eneę, Energę, PGE i Tauron. Dziś zajmiemy się bliżej tym ostatnim przedsiębiorstwem – zarówno samymi kwotami zaprezentowanymi w jego raporcie okresowym, jak i dotychczasową, tegoroczną działalnością.

Teoretycznie każdy kojarzy Tauron jako wielką firmę z branży energetycznej, ale wiedza ta często może być pobieżna. Przytoczmy więc kilka faktów.

Władze Tauronu opisują to przedsiębiorstwo jako "jeden z największych podmiotów gospodarczych w Polsce, dysponujący kapitałem własnym w wysokości około 18 miliardów złotych oraz zatrudniającym ponad 26 tysięcy pracowników". Działalność całej grupy kapitałowej to nie tylko produkcja i dystrybucja energii elektrycznej (i ciepła), ale też i wydobycie węgla. Oczywiście nie tylko węgiel jest surowcem dla Tauronu – bowiem firma od dawna zajmuje się też energią niekonwencjonalną, np. z biomasy.

Tauron nie dominuje w całym kraju, jeśli chodzi o dystrybucję energii. Przeciwnie, przedsiębiorstwo skupia się na Polsce południowo-zachodniej (Dolny i Górny Śląsk, Małopolska, Opolskie).

Głową grupy jest spółka Tauron Polska Energia S.A. Bezpośrednio zależne od niej są następujące podmioty:

na podstawie raportu okresowego Emitenta)

Dochodzą jeszcze do tego spółki zależne lub współzależne w sposób pośredni (jak np. Elektrownia Blachownia Nowa sp. z o.o. z Kędzierzyna-Koźla).

Poniżej widzimy strukturę akcjonariatu podmiotu dominującego:

(źródło: witryna internetowa Emitenta)

Jak widać, udział Skarbu Państwa pozostaje duży, ale dominuje tzw. free float, czyli udziały drobnych inwestorów (samodzielnie mających mniej niż 5 proc.).

Po tym wprowadzeniu czas na wyniki. W tabelach zobaczymy skonsolidowane kwoty z pierwszych trzech kwartałów roku bieżącego (i dane porównywalne):

Jak pisaliśmy już w raporcie sektorowym, obroty Tauronu uległy w ujęciu narastającym obniżce o 4,3 proc., zmniejszyły się zresztą także w samym trzecim kwartale. Finalnie po dziewięciu miesiącach wyniosły 13,6 mld zł. To oznaczało, że tradycyjnie już były dużo niższe niż przychody PGE (20,86 mld zł) i dużo wyższe niż obroty Enei (7,23 mld zł) i Energi (7,8 mld zł).

Naturalnie Tauron, podobnie jak trzej konkurenci, wygenerował niemałe zyski, w szczególności 1,55 mld zł EBIT. Była to jednak suma niższa niż rok wcześniej po trzech kwartałach, spadła też nieco rentowność jej odpowiadająca (z 12,05 proc. do 11,37 proc.). Ostatecznie zresztą marża operacyjna Tauronu z badanego okresu była najniższa spośród czterech przedsiębiorstw (w PGE wyniosła 19,44 proc., w Enei 13,72 proc., w Enerdze 15,3 proc.).

Również w przypadku marży netto w ujęciu narastającym Tauron wypadł najsłabiej (7,74 proc.). Tym niemniej w samym tylko trzecim kwartale nie zajmował już ostatniego miejsca w kategorii rentowności EBIT i netto (np. miał wyższą marżę na czysto niż PGE).

W bilansie widzimy m.in., że firma nie zachowuje złotej reguły bilansowej (odpowiedni wskaźnik jest na poziomie 0,64 pkt, czyli znacznie poniżej 1 pkt). Wskaźnik płynności bieżącej też nie jest zbyt wysoki, wynosił pod koniec września 1 pkt. Ogół zobowiązań nie przekraczał kapitału własnego, co jest pozytywne. Grupa posiadała środki pieniężne w kwocie 303,5 mln zł, dwukrotnie niższe niż w grudniu 2013.

W majątku zdecydowanie dominują aktywa trwałe, podobnie jak w innych przedsiębiorstwach z branży (co nie dziwi, ostatecznie mamy tu przecież do czynienia z licznymi zakładami, infrastrukturą, sieciami przesyłowymi etc.). W zobowiązaniach dominują z kolei długoterminowe, co jest pozytywne.

W III kwartale Tauron prowadził pewne znaczne inwestycje strategiczne, np. budowę bloku energetycznego o wysokiej sprawności na terenie Elektrowni Jaworzno III. Budowa ta ma zakończyć się w roku 2019, wcześniej (już za rok) powinna być sfinalizowana budowa bloku gazowo-parowego w Stalowej Woli. Jest też prowadzonych sześć innych tego typu przedsięwzięć.

Zwiększony import węgla z rynków wschodnich spowodował zmniejszenie wolumenu wydobycia w kopalniach Tauronu – w skali rocznej aż o 17,5 proc. Miało w tym udział także zwiększenie produkcji energii z węgla brunatnego w miejsce kamiennego. Dowiadujemy się jednak, że w samym trzecim kwartale ta spadkowa tendencja została odwrócona.

W obszarze wytwarzania wygenerowano ok. 27 proc. mniej energii niż rok wcześniej (w terawatogodzinach), co wynikało m.in. z ogólnych trendów na rynku energii. Jeśli chodzi o OZE (odnawialne źródła), to Tauron ma 35 elektrowni wodnych i cztery farmy wiatrowe, w skali rocznej produkcja wzrosła tu o 37 proc., do 0,57 Twh (głównie dzięki elektrowniom wiatrowym).

Spójrzmy jeszcze na wykres kursu akcji:

Wyzwaniem dla strony popytowej na pewno są okolice 5,50 zł, a powyżej nich obszar 5,65 – 5,69 zł. Na razie kurs i tak stoi dość wysoko, choćby w porównaniu z minimami notowanymi w sierpniu (4,79 zł). Ogólnie rzecz biorąc, w ostatnich dwóch latach cena akcji Tauronu wahała się w przedziale 3,86 – 5,69 zł.

Kamil Kiermacz