Mięsna czwórka z głównego parkietu

Przed nami mięsna czwórka z głównego parkietu akcyjnego stołecznej giełdy. Mamy zatem na myśli przedsiębiorstwa PKM Duda, Henryk Kania, Tarczyński oraz Indykpol. Wszystkie są już zapewne dobrze znane naszym czytelnikom, w przypadku trzech pierwszych z nich analizowaliśmy już rezultaty za rok 2014. Dziś jednak do tej puli dołączymy Indykpol, a na całe zagadnienie spojrzymy tradycyjnie z lotu ptaka, koncentrując się na porównaniu najważniejszych kwot i wskaźników.

Wszędzie tam, gdzie to możliwe, tj. w przypadku PKM Duda, Tarczyńskiego i Indykpolu, będziemy brać pod uwagę wyniki skonsolidowane. Przypomnijmy jednak wpierw, kim są nasi bohaterowie.

Polski Koncern Mięsny Duda to rzeczywiście koncern w najlepszym tego słowa znaczeniu. Mamy tu bowiem do czynienia z rozbudowaną grupą kapitałową, zrzeszającą spółki zajmujące się nie tylko przetwarzaniem mięsa i wyrabianiem gotowych produktów (jak różnego rodzaju kiełbasy, pasztety i inne wędliny) – ale również hodowlą i ubojem trzody chlewnej. Firma zasadniczo specjalizuje się w mięsie czerwonym (wieprzowym i wołowym), tudzież dziczyźnie. Główny zakład mieści się w Grąbkowie. Niektóre podmioty należące do grupy zajmują się uprawą zbóż i produkcją o charakterze roślinnym.

Zakłady Mięsne Henryk Kania S.A. mają swą siedzibę w Pszczynie, a dwie główne marki, które są produkowane przez te zakłady, to Henryk Kania i Polskie Snaki. Są to w dużej mierze kiełbasy i kabanosy różnego rodzaju.

Spółka akcyjna Indykpol powstała w roku 1993, tym niemniej historia przedsiębiorstwa sięga roku 1951, gdy w Olsztynie powstała Ekspozytura Centrali Jajczarsko-Drobiarskiej. Naturalnie było to wtedy przedsiębiorstwo państwowe (od 1964 roku działające jako samodzielna jednostka), które po roku 1989 uległo transformacji, w związku ze zmianami ustrojowymi. Oferta firmy obejmuje rozmaite wędliny i przetwory z mięsa drobiowego, a także mięsa świeże. Konkretne przykłady produktów to np. kiełbaski wiedeńskie, pasztet dworski, mortadela, kiełbasa krakowska sucha, kabanosy różnego rodzaju, kurczaki (nogi, filety etc.), parówki, polędwice, pulpeciki, szynki etc.

Tarczyński to również znany producent z branży mięsnej. Model biznesowy przedsiębiorstwa "koncentruje się na przetwórstwie mięsa wieprzowego i drobiowego oraz sprzedaży i dystrybucji wytwarzanych wyrobów mięsno-wędliniarskich do sklepów detalicznych, hurtowni oraz sieci handlowych". Firma (inaczej niż np. PKM Duda) nie prowadzi samodzielnej hodowli trzody ani też uboju. Tarczyński posiada trzy zakłady produkcyjne.

Spójrzmy na zapowiadane już rezultaty (przychody i zyski) z lat 2013 – 2014:

Królem obrotów niewątpliwie był PKM Duda. Kwota wyniosła tu finalnie 1,69 mld zł. Nie był to jednak na pewno król dynamiki sprzedaży, ta bowiem wypadła ujemnie – wpływy zmalały w relacji rocznej o 11,3 proc. Było to m.in. skutkiem nałożenia przez Rosję embarga na mięso z Polski, jakkolwiek firma starała się szukać nowych rynków zbyt, nawet w Afryce.

W Indykpolu obroty także wypadły na poziomie wyższym niż miliard złotych, a dokładniej było to 1,12 mld zł, co oznaczało zwyżkę o 11,5 proc. W Tarczyńskim przychody zwiększyły się o 10,3 proc., do 494,4 mln zł. W Henryku Kani dynamika była bardzo silna: 40,6 proc., co dało ostatecznie roczny obrót w kwocie 851,75 mln zł.

Wszystkie cztery firmy tak w roku 2013, jak i w 2014 wypracowały dodatnie wyniki EBIT, EBITDA i netto. Innymi słowy, nie notowano strat. W PKM Duda kwoty zmniejszyły się jednak w relacji rocznej, spadły też marże EBITDA i EBIT – ta druga np. z 2,02 proc. do 1,88 proc. (odpowiedni zysk obniżył się z 38,45 mln zł do 31,7 mln zł).

W pozostałych przedsiębiorstwach podwyżce uległy zarówno wszystkie trzy kwoty zysków, jak i analogiczne do nich rentowności. Najwyższą marżę operacyjną wypracował Henryk Kania i wyniosła ona 5,7 proc., wobec 3,9 proc. rok wcześniej. W Tarczyńskim odnotowano 4,37 proc., w Indykpolu natomiast 2,77 proc. Uwagę zwraca silny wzrost wyniku netto w Indykpolu – z 2,13 mln zł do 19,11 mln zł. To m.in. dzięki temu, że przedsiębiorstwo obniżyło koszty finansowe netto oraz oczywiście poprawiło EBIT i zysk brutto na sprzedaży.

Spójrzmy teraz na pozycje bilansowe firm:

Najwyższą sumę bilansową widzimy w PKM Duda, pod koniec grudnia było to 687,7 mln zł. W firmie tej aktywa trwałe wyraźnie przeważały nad obrotowymi. Trwałe oznaczały głównie aktywa rzeczowe (281,77 mln zł), ale też nieruchomości inwestycyjne, wartość firmy, znak towarowy czy aktywa biologiczne. W majątku obrotowym też występowały aktywa biologiczne, a poza tym np. należności czy oczywiście środki pieniężne (które znacznie wzrosły w skali rocznej, ponad dwukrotnie, to na pewno cieszy). Wskaźnik płynności bieżącej PKM Duda był jednak niewysoki – na poziomie 1,06 pkt. W Indykpolu wypadł bardzo dobrze (2,02 pkt), choć pokrycie zobowiązań bieżących samymi tylko środkami pieniężnymi było tu nader słabe (4-procentowe, w PKM Duda aż 22-procentowe).

Płynność bieżąca Henryka Kani wypadła na poziomie 1,68 pkt, przy czym podobnie jak w Indykpolu, notowano tu bardzo skromne środki pieniężne, w relacji do długów krótkoterminowych niemal niezauważalne. Jest to być może pewna specyfika działania firmy, którą należy uwzględnić – ale jednak wypadałoby dysponować większymi zasobami finansowymi. W firmie Tarczyński wskaźnik płynności bieżącej był najskromniejszy, notowano tylko 0,80 pkt i w dodatku był to spadek w skali rocznej, co niepokoi.

Złotą regułę bilansową w finale roku 2014 zachowywała tylko firma Henryk Kania, w pozostałych przedsiębiorstwach kapitał własny był mniejszy niż aktywa trwałe. Jednocześnie kapitał ten tylko w PKM Duda był większy niż ogół zobowiązań, co z teoretycznego punktu widzenia jest pozytywem. Zadłużenie kapitału największe było w firmie Tarczyński, gdzie w ciągu roku wzrosło z 1,86 pkt do 2,08 pkt.

Spójrzmy teraz na wykresy kursu akcji:

Co tu widzimy? Otóż w przypadku Indykpolu niewątpliwie klarowny jest trend wzrostowy, który mierzyć można od marca roku 2014. Wtedy papiery można było kupować za 28,40 zł, dobrym interesem byłaby sprzedaż w lutym 2015 po 68 zł. Ostatnio kurs oscyluje przy 60 zł, ale ogólny trend jest nadal aktywny.

Wykres PKM Duda to tak naprawdę konsolidacja, w każdym razie od końcówki sierpnia 2014. Notowania podążają w pasie ograniczanym przez 6,90 zł u dołu oraz 7,40 zł u góry, choć zdarzały się okazyjne próby naruszania tych poziomów.

Akcje Tarczyńskiego silnie taniały od lutego aż do jesieni roku 2014. Później jednak większość strat udało się nadrobić, trend zwyżkowy ciągle trwa, wyzwaniem będzie teraz powrót ponad 15,30 zł, czy po prostu 15,95 zł – maksimum z listopada 2013.

Akcje Henryk Kani taniały od października 2013 do końcówki wakacji roku 2014, choć w długim terminie można to postrzegać jako poważną korektę w trendzie zwyżkowym. W takim razie trend ten się potwierdził, notowania poszły nieco na północ, teraz oscylują przy 3 zł. Istotne będzie wyjście ponad 3,20 zł, a potem wędrówka do 3,65 zł.

Kamil Kiermacz