Benzyna, gaz i wielkie spółki

Podobnie jak w marcu, spojrzymy pokrótce na podstawowe rezultaty finansowe trzech wielkich przedsiębiorstw giełdowych z branży paliwowej. Mamy tu oczywiście na myśli grupy kapitałowe Lotos, PKN Orlen i PGNiG.

Spojrzenie nasze będzie miało ogólny charakter, niejako z lotu ptaka, tym niemniej w najbliższym czasie każdej z firm poświęcone będą także zindywidualizowane teksty. W każdym razie okresem, który interesuje nas najbardziej, jest I kwartał roku 2015. Naturalnie wypada przedstawić go w szerszym kontekście:

Co mówią nam widoczne wyżej kwoty i wskaźniki? W pewnym sensie, jeśli patrzeć na przychody i wyniki, najlepiej prezentuje się kondycja PGNiG. W tym bowiem przedsiębiorstwie notowano w roku 2014 (rozpatrywanym jako całość) solidne zyski, podczas gdy w Lotosie i Orlenie rezultaty EBITDA, EBIT i netto były ujemne.

Mało tego: w I kwartale roku bieżącego PGNiG zaprezentował nader przyzwoite rentowności na tle pozostałych przedsiębiorstw, nawet jeśli były one niższe niż rok temu. Udało się jednak wypracować ponad 13-procentową marżę operacyjną i blisko 10-procentową rentowność netto. W Orlenie wartości te były wyraźnie niższe (5 proc. i 3,6 proc.), jakkolwiek zmiana w relacji rocznej była pozytywna: marże i kwoty zysków solidnie się zwiększyły w stosunku do I kw. 2014. Co więcej, o jedną piątą wzrosły też przychody, do 24,12 mld zł.

Warto też mieć na uwadze, że gdyby nie odpis aktualizujący, to EBITDA Orlenu za rok 2014 prezentowałby się znacznie lepiej – nie byłoby to -2,72 mld zł, ale 2,64 mld zł (na plusie).

Na tle dwóch pozostałych przedsiębiorstw słabiej prezentuje się Lotos. W tej grupie, jak widać, pierwszy trymestr bieżącego roku zakończył się stratą na poziomie 101,4 mln zł, a więc większą niż w I kw. 2014, gdy było to 32,36 mln zł. Z drugiej strony, także w Lotosie, tak jak w Orlenie, udało się poprawić w znacznym stopniu wartości EBITDA i EBIT. Zysk operacyjny finalnie wzrósł z minimalnej kwoty 17,33 mln zł do 267,7 mln zł. Rentowność EBIT podniosła się więc z 0,24 proc. do 5,22 proc., co jednak częściowo było zasługą zjawiska niezbyt pozytywnego, tj. silnej obniżki przychodów (z 7,18 mld zł do 5,13 mld zł).

Lotos nie zachowuje złotej reguł bilansowej, ale dwie pozostałe grupy też jej nie zachowują – choć formalnie rzecz biorąc, w PKN Orlen jeszcze rok temu wskaźnik był nieznacznie powyżej 1 pkt (por. ostatnie wiersze naszych tabelek). Płynność bieżąca najlepiej prezentuje się w PGNiG – wskaźnik wzrósł w skali rocznej z 1,65 pkt do 2,09 pkt, przy czym potwierdzeniem tej wysokiej płynności jest też bardzo dobra wypłacalność natychmiastowa. Jej wskaźnik zwiększył się z 0,57 pkt do 0,83 pkt. Wskaźnik ten jednak poprawił się także w Orlenie – z 0,05 pkt do 0,21 pkt, w obu bowiem przedsiębiorstwach znacznie powiększone zostały w ciągu 12 miesięcy zasoby środków pieniężnych. I wreszcie – w Lotosie również wystąpiło to zjawisko, choć tu wypłacalność natychmiastowa doszła tylko do 0,13 pkt, a płynność bieżąca spadła z 1,53 pkt do 1,33 pkt.

W PKN Orlen wzrosło w ciągu roku zadłużenie kapitału własnego, podobnie było w dwóch pozostałych przedsiębiorstwach – tyle że tylko w PGNiG odpowiedni wskaźnik nadal sytuuje się znacznie poniżej 1 pkt, czyli kapitał własny jest większy niż ogólna kwota długów (a to jest pozytywne). PGNiG ma też najmniejsze, raptem 36-procentowe, zadłużenie aktywów. W grupie tej, co też jest pozytywne, dominują zobowiązania długoterminowe, a nie bieżące.

Wygląda więc na to, że z perspektywy teoretycznej analizy wskaźnikowej (świadomie bowiem nie wchodzimy w tym momencie w liczne niuanse i szczegóły dotyczące działalności operacyjnej) – PGNiG prezentuje się pod wieloma względami najlepiej: najwyższe rentowności, brak strat w roku 2014, złota reguła bilansowa, wysoka płynność bieżąca i natychmiastowa wypłacalność, niewielkie zadłużenie kapitałów własnych. Dwie pozostałe firmy nie mają tak dobrych wyników, choć oczywiście wciąż są raczej niewzruszonymi gigantami rynku.

Zobaczmy, jak to wszystko widzą gracze giełdowi, obracający papierami spółek na warszawskim parkiecie akcyjnym:

W przypadku PGNiG najsilniejszy trend wzrostowy w ostatnich czasach notowano od od połowy marca (kursy rzędu 4,80 – 5 zł) do 11 maja (szczyty na 6,77 zł). Formalnie rzecz biorąc, walka o szczyty trwa nadal i mieliśmy już nawet podejście do 6,79 zł. Korekty w kierunku 6,50 zł czy nawet 6,35 zł i 6,09 zł na razie nie kończyły się powodzeniem, możliwe więc, że byki przebiją się przez opór i zobaczymy wejście piętro wyżej. Byłoby to znaczące, bo obecne poziomy to historyczne maksima. Oscylator cenowy zdaje się co prawda sugerować sprzedaż, ale może być to znów tylko oznaka lekkiej korekty.

Podobnie prezentuje się wykres Orlenu, tu również mamy generalny trend wzrostowy. Maksimum z 20 maja to 73,69 zł, aktualnie mamy fazę korekty, ale niewykluczone, że poziom 67 zł się obronił. Teoretycznie jednak możliwe jest schodzenie jeszcze do ok. 64,20-30 zł czy nawet 60 zł. Na razie jednak POS daje sygnał kupna, z tym że potwierdzeniem byłby powrót przynajmniej ponad 70 zł.

Na wykresie Lotosu w pewien sposób broni się tendencja zwyżkowa, jeśli mierzyć ją dołkami z okolic 18 marca i 9 czerwca. Teoretycznie linie obrony to jeszcze 28 zł i 27 zł. POS sugeruje kupno, co odzwierciedla powrót z poziomu 28 zł, widoczny w ostatnich dniach. Z drugiej strony, wyjście ponad 29,40 zł nie powiodło się w ostatnich sesjach, a wczorajsza świeca była czarna (spadkowa). Wyższe opory to 31 zł i 31,75 zł.

B. Garga