W Policach ciężka chemia

Zakłady Chemiczne w Policach, podobnie jak te w Puławach (również notowane na GPW) czy te w Kędzierzynie-Koźlu – należą do Grupy Azoty. Kontroluje ona blisko 2/3 akcji tego przedsiębiorstwa, zaś pozostali istotni inwestorzy to PTE PZU (15,01 proc.), Agencja Rozwoju Przemysłu (8,81 proc.) i w końcu Skarb Państwa (5,01 proc.).

Polickie zakłady istnieją od roku 1964, jakkolwiek produkcja ruszyła w 1969. Za czasów PRL było to oczywiście przedsiębiorstwo państwowe, natomiast spółką akcyjną stało się w roku 1995. W 2005 podmiot wszedł na główny rynek GPW, zaś do Grupy Azoty dołączył w 2011.

Wyniki Polic (skonsolidowane, bo spółka ta przewodzi grupie) wyglądały w ostatnich czasach następująco:

2,41 mld zł przychodów w roku 2014 – to wynik nieznacznie niższy niż ten z roku 2013 (97,9 proc. poprzedniej sumy). Zyski jednak wzrosły – i to solidnie, np. wynik brutto na sprzedaży podniósł się z 233,5 mln zł do 334,02 mln zł, co podwyższyło odpowiednią marżę z 9,5 proc. do 13,85 proc. Zysk operacyjny też się poprawił, a jego rentowność wzrosła z 2,09 proc. do 3,35 proc.

Na czysto Police zarobiły w minionym roku 61,2 mln zł, tj. równowartość 2,54 proc. przychodów. Prezes zarządu w liście do inwestorów ujął to tak, że w roku 2014 firma "kontynuowała trwały trend poprawy wyników finansowych i zwiększania wartości Spółki". Wzrosła (znacznie) sprzedaż nawozów, a poza tym wykorzystano większy wolumen "tańszych fosforytów z własnej kopalni w Senegalu". Zarząd, podobnie jak i my, zauważał i nawet podkreślał, że wynik netto był wyraźnie lepszy niż w roku 2013, co było też skutkiem "poprawy efektywności operacyjnej i optymalizacji kosztów".

Ogólnie zresztą obowiązuje strategia na lata 2014 – 2020, której zrębem jest "rozwój organiczny". W roku 2014 przeznaczono np. "rekordowo wysokie nakłady na inwestycje" – tj. 135 mln zł. Rozpoczęto też wdrażanie projektu Azoty PRO, który ma dać całej Grupie Azoty łącznie 300 mln zł oszczędności, a tak naprawdę – nawet więcej.

No dobrze, a teraz pierwszy kwartał: 746,14 mln zł wpływów wobec 631,5 mln zł w analogicznym okresie roku 2014 to imponujący wzrost, mianowicie o 18,1 proc. I znów mamy też silną poprawę zysków, do tego stopnia, że marża brutto na sprzedaży osiągnęła pułap 18,42 proc., zaś operacyjna 9,48 proc. Na czysto przedsiębiorstwo zarobiło 51,08 mln zł.

Wyżej widzimy skonsolidowane dane bilansowe. Dominuje majątek trwały, jeśli chodzi o aktywa. Ostatnio było to 1,36 mld zł, głównie w postaci aktywów rzeczowych, co specjalnie nie zaskakuje. W majątku obrotowym w ciągu kwartału redukcji uległy (z 418 mln zł do 345 mln zł) zapasy, wzrosły natomiast należności handlowe, co w sumie jest korzystną zmianą (ograniczenie aktywów mniej płynnych na rzecz bardziej płynnych).

Kwartał pozwolił też na zwiększenie puli środków pieniężnych z 55,03 mln zł do 93,14 mln zł. W ten sposób wypłacalność natychmiastowa ukształtowała się na poziomie 15 proc. Płynność bieżąca notowała poziom 1,15 pkt, zdaje się, że wystarczający (choć puryści mogliby tu sugerować, że teoria wymaga 1,2 pkt lub nawet więcej). Nie była zachowana złota reguła bilansowa (lepiej, żeby była), ale z drugiej strony, nie było np. problemów ze zbyt dużym zadłużeniem kapitału własnego czy aktywów.

Linie trendu zwyżkowego (niższa, bardzo łagodna i wyższa, od końca stycznia tego roku) nie są może do końca wiarygodne, ale warto mieć je w pamięci. Wyzwaniem dla byków będzie mocne przebicie strefy 24 – 25 zł. Po ostatnim ataku wykres lekko zawrócił, wsparcie jest w rejonie 22 zł, niżej przy 21 zł.

Na koniec dodajmy, że w tym roku wypłacono dywidendę: wyniosła ona ogółem 42 mln zł, tj. 56 groszy na jedną akcję.

Kamil Kiermacz