Lubawa - dla bezpieczeństwa

Kombinezony ochronne, namioty, sprzęt pożarniczy, tkaniny techniczne, kamizelki kuloodporne, akcesoria balistyczne, łodzie pneumatyczne – m.in. takie właśnie produkty znajdziemy w asortymencie Lubawy. Do tego dochodzi też istotna pozycja w postaci materiałów reklamowych, jak flagi, banery czy parasole. Wszystkie te wyroby stosowane są m.in. przez wojsko (i inne służby mundurowe), ale także w medycynie czy po prostu przez rozmaitych klientów biznesowych.

Grupa kapitałowa Lubawa ma dość rozbudowaną strukturę, a bardzo istotna jest w niej spółka Miranda sp. z o.o., specjalizująca się w produkcji tkanin i dzianin syntetycznych (poliamid, poliester) tudzież tkanin wojskowych i technicznych. Poza tym do grupy należy jeszcze kilkanaście podmiotów, w większości mających swe siedziby w Polsce, choć na liście mamy też firmę z Armenii czy firmę z USA. Ogólnie struktura grupy, według najnowszego raportu półrocznego, wygląda tak:

Można też zapytać o strukturę akcjonariatu podmiotu dominującego, czyli Lubawy S.A. Otóż ta przedstawia się tak, jak to widzimy w tabeli:

Głównym udziałowcem jest, jak widzimy, przedsiębiorstwo Silver Hexarion Holdings Limited, zarejestrowane na Cyprze i kontrolowane przez Stanisława Litwina.

Lubawa jako jednostka posiadała ostatnio (pod koniec czerwca) majątek opiewający na 187,42 mln zł, z czego 88,1 proc. stanowiły aktywa trwałe. Spółka wypracowała w półroczu przychody na poziomie 17,83 mln zł i straciła na czysto 1,42 mln zł (rok wcześniej strata wyniosła 1,26 mln zł).

W tym kontekście wypada zapytać o wyniki skonsolidowane, które zdają się tu być bardziej reprezentatywne:

139,2 mln zł – oto i przychody całej grupy (widzimy więc, że spółka-matka ma nie relatywnie mały wpływ). Obroty te były zbliżone do tych notowanych w I półroczu roku 2014, a formalnie rzecz biorąc stanowiły 98,6 proc. tamtej kwoty. Dynamika była więc lekko ujemna, jakkolwiek zwiastował to już pierwszy trymestr.

Styczeń, luty i marzec zwiastowały też spadek zysków. Istotnie, w całym półroczu wynik operacyjny, choć niewątpliwie dodatni (14,4 mln zł), był znacząco niższy niż 19,6 mln zł wygenerowane rok wcześniej. Spadły też EBITDA i rezultat na czysto. Biorąc pod uwagę, że obroty obniżyły się jedynie nieznacznie, to redukcja zysków musiała zmniejszyć rentowności. Faktycznie, marża EBIT zeszła z 13,9 proc. do 10,34 proc., a netto – z 10,09 proc. do 6,8 proc.

W przychodach główną rolę grały wpływy z segmentu materiałów reklamowych – stanowiły niemal połowę ogólnej puli obrotów skonsolidowanych. Drugie miejsce (38 proc.) to tkaniny i dzianiny. Większa część sprzedaży odbywała się w kraju, ale eksport też jest istotny (32,2 proc. wpływów). Warto odnotować, że w relacji rocznej sprzedaż krajowa wzrosła o 12,3 proc., ale eksportowa zmalała o 21,5 proc.

W całym roku 2014 rentowność operacyjna wyniosła, jak widzimy w prawej części tabeli, ponad 7,1 proc. Rok ów był udany pod względem przychodów i zysków, jeśli porównać go z rokiem 2013.

Co do skonsolidowanych pozycji bilansowych, to majątek trwały opiewał ostatnio na 205 mln zł i w relacji rocznej prawie się nie zmienił. Aktywa obrotowe wzrosły tymczasem o 10,8 proc. Wskaźnik płynności bieżącej prezentuje przyzwoite poziomy (ostatnio prawie 1,5 pkt), zachowana jest złota reguła bilansowa, zadłużenie aktywów jest w normie, nie ma też problemu z ew. zbyt dużym zadłużeniem kapitału własnego.

Trochę niepokoić może natomiast niski w ostatnich czasach poziom wypłacalności natychmiastowej, rzędu 3 proc. (rok temu 6 proc., na koniec roku 2013 aż 8 proc.). Zresztą widzimy, że ogólna pula pieniędzy zmniejszała się przez ostatnie półtora roku, tj. o grudnia 2013 do finału czerwca 2014. Ostatecznie było to 3,03 mln zł. Problematyczne wydaje się zwłaszcza to, że przepływy operacyjne netto w I półroczu 2014 były silnie ujemne (-15,4 mln zł), choć oczywiście nie twierdzimy, że będzie to stały trend.

Spójrzmy jeszcze na wykres kursu akcji:

W październiku 2013 warto było sprzedawać papiery po 1,93 zł (mowa o ostatecznych szczytach), albowiem później rozwinął się trend spadkowy, który w największej ogólności trwa do dziś. Faktem jest jednak, że okolica 1 zł (zakres 0,96 – 1,02 zł) to strefa wsparcia, która na razie nie została pokonana. Jej przebicie byłoby bardzo problematyczne, mogłoby skutkować nawet ruchem poniżej 0,80 zł, co oznaczałoby powrót do poziomów z samego początku roku 2013. Z kolei poziomy oporu to mniej więcej 1,10 zł, 1,20 zł, 1,34 zł, 1,45 zł i 1,60 zł.

Kamil Kiermacz