Seko, Wilbo i Graal - rybni gracze

Przed nami tradycyjnie już trzy przedsiębiorstwa rybne z głównego parkietu GPW. Dostępne są ich najnowsze wyniki - za lipiec, sierpień i wrzesień oraz za pełne trzy kwartały, zatem na nich właśnie się skupimy.

Nasi bohaterowie to Graal, Seko i Wilbo - w kolejności alfabetycznej. Największe z tych przedsiębiorstw to niewątpliwie Graal. Firma funkcjonuje jako grupa kapitałowa i publikuje raporty skonsolidowane, czego nie robią dwie pozostałe spółki. Graal posiada m.in. takie marki jak SuperFish, Black Rose, Abba, Koral, ale też i Kuchnia Staropolska czy Zduńskie Smaki (a więc marki spoza sektora rybnego, choć w dalszym ciągu żywnościowe).

Wilbo serwuje m.in. produkty sygnowane jako Neptun, Dal Pesca i Taaka Ryba. Specjalnością spółki są ryby konserwowane. Wilbo przez długi czas przeżywała poważne problemy finansowe i była nawet w stanie upadłości układowej, ale ostatnimi czasy zdaje się wychodzić na prostą.

Seko produkuje m.in. marynaty octowe i olejowe, sałatki, pasty czy ryby opiekane. Marki to np. Jedyne Takie czy Złota Rybka.

Spójrzmy na przychody i zyski naszych bohaterów w ujęciu narastającym. W przypadku Graala podajemy zasadniczo kwoty skonsolidowane, ale jest też uproszczona tabelka z jednostkowymi.

Oczywiście najwyższe przychody w ciągu 9 miesięcy wygenerowała grupa Graal. Było to 652,4 mln zł, o 7,7 proc. więcej niż rok wcześniej. Zarazem uzyskana kwota (zresztą także, gdybyśmy brali pod uwagę samą tylko jednostkę dominującą) przebijała łączną sprzedaż Wilbo i Seko.

Wilbo to najmniejsza z firm. Co ciekawe, o ile w okresie I - III kw. 2014 przychody były wyraźnie niższe niż rok wcześniej, o tyle teraz wzrosły o 2,63 proc., osiągając pułap 28,7 mln zł.

W Seko obroty także się powiększyły - mianowicie o 6,8 proc., do 94 mln zł. Stało się tak pomimo dużego spadku sprzedaży towarów i materiałów, która jednak nie jest kluczowa dla firmy (i obejmuje niejako dodatkową działalność, tj. prowadzenie stacji paliwowej).

W Seko uległy jednak redukcji kwoty zysków EBITDA, EBIT i netto, a to negatywny czynnik. Efektem był też spadek rentowności - np. operacyjna zeszła z 4,5 proc. do 2,31 proc. Z kolei w Wilbo EBITDA zmalał, natomiast wyniki EBIT i netto pozostały mniej więcej takie same. Ich rentowności wyniosły odpowiednio 0,75 proc. i 0,32 proc. Są to niskie poziomy, niższe niż u dwóch pozostałych firm - ale dodatnie. A to już coś, biorąc pod uwagę relatywnie niedawne kłopoty przedsiębiorstwa.

W Graalu zyski podwyższono, ale z rentowności wzrosła r/r tylko marża netto, przekraczając poziom 3 proc. (rok temu 2,26 proc., dwa lata temu 3,86 proc.). Naturalnie kwoty wygenerowane przez Graal były największe - np. wynik operacyjny grupy to 23,5 mln zł.

Graal jako jednostka odnotował 385,4 mln zł przychodów, czyli dynamika, jak i w całej grupie, była dodatnia w skali rocznej. Wynik operacyjny silnie skoczył do góry, osiągając kwotę niemal 19,15 mln zł, tj. rentowność blisko 5-proc. (wobec 3,6 proc. rok wcześniej). Wydatnie - z 2 proc. do 4,5 proc. - podskoczyła też marża netto.

A teraz spójrzmy na skonsolidowane bilanse.

Największą sumę ma oczywiście grupa Graal, to łącznie ponad 590 mln zł. Aktywa trwałe i obrotowe są z grubsza rozłożone równomiernie. W Seko widzimy wyraźną przewagę trwałych, w Wilbo - obrotowych.

Żadne z przedsiębiorstw nie zachowuje złotej reguły bilansowej, tj. kapitał własny nie przewyższa aktywów trwałych. O ile jednak Seko i Graal są niedaleko granicznego poziomu 1 pkt (por. ostatni wiersz tabeli), o tyle w Wilbo wygląda to znacznie słabiej.

Co do zobowiązań, to w Seko podane są one - w ślad za nomenklaturą z raportu firmy - bez rezerw i rozliczeń międzyokresowych. Te pierwsze wyniosły 1,3 mln zł na koniec września, te drugie prawie 10,17 mln zł, ale głównie w długim terminie. Ostatecznie więc doliczenie odpowiednich kwot nie zaburzyłoby mocno wskaźnika płynności bieżącej, który tak czy inaczej prezentowałby wysoki poziom, nieodległy od 2 pkt.

W Graalu płynność bieżąca nie jest wysoka, niemniej aktywa obrotowe pokrywają długi krótkoterminowe, a 20-procentowa wypłacalność natychmiastowa nie jest zła (nawet jeśli Seko ma, bagatela, 75 proc. - co z kolei nie jest konieczne). W Wilbo sprawy nadal mają się gorzej: o ile wskaźnik płynności bieżącej jako taki jest bardzo wysoki, o tyle wypłacalność natychmiastowa to tylko 1 proc., czyli prawie nic.

Wilbo ma też problem z ultra-wysokim zadłużeniem kapitału własnego (5,9 pkt) i ogólnie aktywów (0,85 pkt). Kwestia ta nadal jeszcze nie została rozwiązana. W Graalu i Seko zadłużenie ogólne jest w teoretycznych normach.

Spójrzmy na wykresy.

Gracze wierzą najwidoczniej w rozwój i odrodzenie Wilbo, bo cena akcji, choć sama w sobie nie jest wysoka, to jednak systematycznie rośnie w trendzie. W sierpniu 2013 papiery kosztowały czasem mniej niż 30 groszy. Niedawne maksima to tymczasem 1,34 zł.

Podobnie rzecz się ma z Graalem, choć w innej skali (bo ceny są wyższe) i inaczej w sensie czasowym, gdyż trend trwa tu krócej. Zrodził się w lutym tego roku, po teście okolic 16,55 zł. Ostatnio gracze wybijają kurs ponad 34 zł, jakkolwiek sesja wczorajsza była silnie spadkowa, z finałem na 32 zł. Mogło to wiązać się np. z faktem, że w samym III kwartale wyniki nie były powalające - np. zysk operacyjny grupy zmniejszył się r/r z 8,76 mln zł do 6,82 mln zł.

Trend na wykresie Graala będzie przetestowany, ale ma szansę się obronić. Tymczasem wykres Seko przez długi czas, inaczej niż w przypadku dwóch poprzednich firm, szedł w rytmie silnie spadkowym. Dość powiedzieć, że jeszcze na przełomie września i października 2014 roku ceny były niewiele niższe niż 8 zł, a niespełna rok później spadały do 4,90 zł. Trend ten został jednak, jak się wydaje - pokonany. Prawdziwą zmianą byłoby jednak wyjście przynajmniej w okolice 6,50 zł czy 7 zł.

J. Sobal