Interes oparty na mięsie

Na polu giełdowych zmagań mamy dziś cztery przedsiębiorstwa z branży mięsnej, znane z głównego parkietu. To oczywiście Indykpol, Henryk Kania, Tarczyński oraz Gobarto. Ta ostatnia nazwa może budzić wątpliwości, ale to po prostu dawny PKM Duda. Zresztą - czy aby na pewno tak po prostu? Bądź co bądź, zarząd przedsiębiorstwa uważa zmianę nazwy za przejaw nowego otwarcia, nowej strategii i nowej przyszłości.

Gobarto to jeden z liderów branży mięsa wieprzowego. Grupa dokonuje skupu, uboju i rozbioru mięsa. Sprzedaż prowadzona jest w kraju i drogą eksportową.

Indykpol prowadzi wyrób wędlin na bazie mięsa drobiowego, w szczególności indyczego. Historia przedsiębiorstwa sięga roku 1951. W 1993 stała się to spółka akcyjna.

Tarczyński zajmuje się przetworem drobiu i wieprzowiny, przy czym nie prowadzi samodzielnej hodowli trzody, nie organizuje też uboju. Asortyment obejmuje ok. 300 wyrobów wędliniarskich.

Henryk Kania ma swoją siedzibę w Pszczynie. Działalność - w każdym razie w formie spółki akcyjnej - prowadzi od roku 1994. Wyroby HK to m.in. szynki (w tym wędzone), kabanosy, kaszanka czy liczne kiełbasy.

Spójrzmy na skonsolidowane wyniki tych przedsiębiorstw za pierwsze półrocze roku 2016:

Kto był liderem jeśli chodzi o kwotę obrotów? Niewątpliwie PKM Duda (stosujemy tu jeszcze starą nazwę, nowa formalnie pojawiła się dopiero w III kwartale). Tu kwota to 691,8 mln zł. Problem w tym, że od paru lat przychody tej grupy w zasadzie się obniżają. Tym razem to w relacji rocznej ruch w dół o 2,3 proc.

Tymczasem np. przychody Indykpolu zwiększyły się r/r o 11 proc. W przypadku Henryka Kani dynamika to blisko 28 proc., w Tarczyńskim ok. 17,5 proc. Tak naprawdę więc Duda / Gobarto prezentuje się tu dość słabo.

Firma ta zanotowała jednak nieco wyższe marże niż przed rokiem, a to nie było regułą w pozostałych przedsiębiorstwach. Na przykład marża operacyjna Indykpolu zeszła z 3,36 proc. do 2,26 proc., w przypadku Tarczyńskiego był to natomiast ruch z 6,08 proc. do 3,51 proc.

Ostatecznie w kategorii marży netto wygrywa Henryk Kania z poziomem 3,44 proc. (rok temu 3,28 proc.). Najsłabiej wygląda PKM Duda (1,06 proc.). W rentowności operacyjnej również prym wiedzie HK (6,05 proc.) i również na tyłach jest Duda (1,83 proc.).

Spójrzmy teraz na pozycje bilansowe:

Mogłoby się wydawać, że największą sumę bilansową prezentuje PKM Duda - pod koniec czerwca było to 668 mln zł. Ale w HK to aż 751 mln zł. Widzimy przy tym, że aktywa trwałe HK wzrosły r/r o ponad 48 proc.

W PKM Duda w majątku dominują zdecydowanie aktywa trwałe, podobnie jest w spółce (grupie) Tarczyński. Inaczej rzecz się ma z dwoma pozostałymi przedsiębiorstwami - zwłaszcza tyczy się ta uwaga firmy Henryk Kania. Tam widzimy wyraźną dominację majątku krótkoterminowego, ale już np. wypłacalność natychmiastowa jest bardzo niska, właściwie żadna. Na tym tle lepiej wypadają pozostałe spółki, w szczególności Duda (Gobarto) z wynikiem 13 proc.

Wskaźnik płynności bieżącej to 2,06 pkt w przypadku Indykpolu - i to był najwyższy wynik. W HK mamy 1,61 pkt, to też nie jest zły poziom (ale spadł r/r), zaś w dwóch pozostałych grupach aktywa obrotowe nie przewyższają zobowiązań krótkoterminowych.

Złota reguła bilansowa zachowana jest tylko w HK (wskaźnik na poziomie 1,24 pkt). Najbardziej od złotej reguły odbiega Tarczyński.

Co do ogólnego poziomu zadłużenia, to akurat tu Henryk Kania prezentuje się słabo, podobnie jak Tarczyński - w pierwszej z tych firm jest 68 proc., w drugiej 67 proc. Najniższe zadłużenie ma PKM Duda (51 proc.).

Ogólnie rzecz biorąc, widzimy, że wszystkie cztery firmy mają swoje plusy i minusy. Wskaźniki nie są całkowicie jednoznaczne. PKM Duda pod pewnymi względami (dynamika sprzedaży i zysków, marże) prezentuje się dość słabo - ale już np. niektóre wskaźniki bilansowe ma lepsze od tych spółek, które radzą sobie lepiej z obrotami i zarobkami.

Zerknijmy na wykresy:

Dopiero od niedawna akcje Dudy notowane są pod nową nazwą (Gobarto). My patrzymy na historyczne dane z ostatniego roku. Od 21 stycznia 2016 (dołek na 4,70 zł) aż do września trwał kanał wzrostowy, który jednak został już pokonany. Po tym, jak 29 września osiągnięto minimum na 5,62 zł, akcje znów trochę podrożały. Wskaźnik TRIX sugeruje kupno walorów.

Wykres Henryka Kani to w pewnym sensie szeroka konsolidacja, wszczęta w grudniu 2015 roku. Obszar wahań to ok. 1,75 - 2,58 zł. Ostatnio mamy kurs w pobliżu 2,20 zł, przy czym okres od 24 czerwca postrzegać można jako tendencję wzrostową.

Na wykresie kursu akcji Indykpolu mamy trend, a właściwie kanał spadkowy. Trwa on już od roku. O ile w październiku 2015 notowano maksima typu 97,40 zł (zaś w lipcu nawet 100 zł), o tyle teraz jesteśmy przy 66 zł. Wsparcie to 61 zł, wskaźnik POS dał ostatnio sygnał pro-sprzedażowy, ale zdaje się zawracać. Spadkowa tendencja jest testowana.

W pewnym sensie notowania Tarczyńskiego biegną w kanale wzrostowym - którego początków szukać można w czerwcu lub lipcu 2016 roku. Minimum z 24 czerwca to 10,53 zł. Obecnie jesteśmy w pobliżu 13 zł. Lokalne opory to ok. 13,20 zł i 13,45 zł, wyżej 13,60 zł. Jeśli wierzyć w kanał, to z jednej strony możemy zejść niedługo do ok. 12,30 zł (tam widać jedno ze wsparć), a z drugiej - wznieść się nawet i do 14 zł.

B. Garga