Interbud Lublin i jego problemy

Budownictwo i działalność deweloperska to w ostatnich latach sektory dość niepewne. Świadczą o tym choćby GUS-owskie wskaźniki koniunktury czy dynamiki produkcji budowlano-montażowej. Niektórym przedsiębiorstwom udaje się oczywiście stale generować zyski i prowadzić lukratywne inwestycje, ale inne mają poważne problemy. A w kłopoty łatwo tu wpaść, by wspomnieć choćby takie czynniki jak zatory płatnicze, nieudane przetargi czy kary umowne.

Interbud-Lublin w latach 2009 - 2015 tylko dwa razy był na minusie, mianowicie w latacy 2012 i 2014. W 2012 problem nie był duży, sprowadzał się do ujemnego wyniku na czysto, stanowiącego 1,3 proc. sprzedaży.

Gorzej z rokiem 2014. Była wtedy strata netto w kwocie 23,76 mln zł, przewyższająca całą pulę ówczesnych przychodów. Rok 2015 był jednak w miarę niezły, przedstawiono obroty na ponad 49 mln zł, a do tego 13,5 mln zł EBIT tudzież 7,64 mln zł na czysto. Spójrzmy na opisywane dane (o charakterze skonsolidowanym):

Widzimy, swoją drogą, że obroty z lat 2014 i 2015, nawet jeśli różnią się między sobą, to i tak jedne i drugie są dużo gorsze od tych z lat 2009 - 2013.

Ostatnie czasy nie były łaskawe dla spółki i grupy. Grupa, nawiasem mówiąc, ma taką postać:

Z raportu za III kw. 2016 roku dowiadujemy się, że firma (spółka-matka) nie kontynuuje już działalności w zakresie 'świadczenia usług budowlano-montażowych". Z tego powodu przychody za 9 pierwszych miesięcy 2016 okazały się raptem małą częścią kwoty notowanej rok wcześniej. O czym za chwil kilka.

W końcówce roku 2015 i w roku 2016 Interbud miał kłopoty z kontrahentami. Na przykład firma Mota-Engil CE S.A. zażyczyła sobie zapłaty 5,8 mln zł wraz z odsetkami z tytułu realizacji jednej z umów. Należności zostały sądownie zabezpieczone hipotekami przymusowymi. Pojawiły się wnioski o likwidację Interbudu (o ogłoszenie upadłości likwidacyjnej). Bank Polskiej Spółdzielczości S.A. wypowiedział umowy kredytowe. Doszło też do zmian w zarządzie emitenta. Wzrosły koszty operacyjne, m.in. poprzez zmniejszenie lub utratę wartości niektórych aktywów, a także z powodu utworzenia rezerw na pozostałe zobowiązania i inne obciążenia.

Efekt był ostatecznie taki:

Jak łatwo zauważyć, skonsolidowane przychody (a takie omawiamy) spadły z 37,06 mln zł do 3,37 mln zł w relacji rocznej. W samym III kw. 2016 wyniosły tylko 587 tys. zł.

Wynik brutto na sprzedaży został wydatnie zredukowany (z 6,27 mln zł do 1,6 mln zł), ale to nic w porównaniu ze stratami EBIT i netto. Ta ostatnia to 22,9 mln zł, tj. niemal siedmiokrotność obrotów.

W bilansie aktywa trwałe przez rok wzrosły, ale obrotowe wyraźnie zmalały. Praktycznie nie ma wypłacalności natychmiastowej, poza tym grupa jest bardzo daleka od spełniania złotej reguły bilansowej. Kurczy się kapitał własny, zobowiązania przez 12 miesięcy podskoczyły z 75 proc. sumy bilansowej do 95 proc. Wskaźnik płynności bieżącej jest bardzo niski (0,4 pkt).

Interbud myśli o restrukturyzacji, ale na pewno nie będzie łatwo wrócić do dawnej kondycji. My zerkniemy jeszcze na wykres kursu:

Od 10 maja 2016 (szczyt na 1,94 zł) można było mówić o kanale spadkowym, a w każdym razie o trendzie. Minima z końca grudnia to 0,48 zł. Później wykres nieco odbił, ale skonsolidował się na poziomach, które - jakby nie patrzeć - są bardzo niskie. Obecnie notowania krążą przy 0,60 zł.

Kamil Kiermacz