Polcolorit - ostatni to już raz?

Polcolorit to jedna z najstarszych (wciąż aktywnych) krajowych firm wytwarzających płytki ceramiczne. Istnieje od roku 1984. Posiada zakład produkcyjny w Karkonoszach. Wytwarza w nim m.in. płytki łazienkowe, kuchenne i podłogowe, często zdobione. Produkowane są one technologią jednokrotnego wypału, przy czym można tu wyróżnić dwa kierunki: płytki gresowe i płytki ścienne. Poza tym spółka sprzedaje ceramiczne listwy i dekory.

Aktualnie głównym akcjonariuszem przedsiębiorstwa jest podmiot Mohawk Industries Inc., kontrolujący 93 proc. akcji i 94,07 proc. głosów na WZ (poprzez spółkę Unilin Poland sp. z o.o.). Znaczy to, że firma nie należy już do rodziny Marconi, w szczególności do Barbary Urbaniak-Marconi. Z tą właśnie rodziną spółka była związana przez ponad trzy dekady. W istocie ogłoszony został już termin przymusowego wykupu reszty walorów - nastąpi to 23 maja. Prawdopodobnie więc o Polcoloricie piszemy po raz ostatni.

Od 13 lutego wykres podąża w konsolidacji na wysokich poziomach, co najmniej powyżej 5,30 zł. Ostatnio to nawet 5,77 zł.

Firma cały czas się rozwija, ostatnio jej wyniki są całkiem niezłe. W roku 2016 przychody wzrosły o 8,4 proc. Spójrzmy zresztą na tabelki:

54,9 mln zł - taka była sprzedaż za rok ubiegły. Udało się podwyższyć w znaczący sposób kwoty zysków, a w szczególności marże (rentowności). Tak np. marża netto podniosła się z niespełna 1 proc. do ponad 4 proc., co oznaczało zarazem zwyżkę kwoty zysku z 486 tys. zł do 2,23 mln zł. Wynik operacyjny wzrósł z 1,06 mln zł do 3,87 mln zł. Rezultatem był skok odpowiedniej marży z 2,1 proc. do 7 proc. Z kolei rentowność brutto na sprzedaży to już 37,5 proc.

Głównym źródłem przychodów jest gres (52,6 proc.), drugie miejsce to płytki łazienkowe (31,6 proc.), trzecie - dekory (12 proc.). Eksport był odpowiedzialny za 27,1 proc. obrotów. 

W bilansie przez rok wzrosły aktywa trwałe (które dominują w majątku i doszły już niemal do 105 mln zł). Spadły trochę aktywa obrotowe, ale pozytywne jest to, że wzrosła pula środków pieniężnych - nawet jeśli nadal jest bardzo niska w relacji do zobowiązań krótkoterminowych (pokrycie 2 proc.).

Złota reguła bilansowa albo jest zachowana (jak pod koniec 2015), albo firma odbiega od niej nieznacznie (jak w finale 2016). Wskaźnik płynności bieżącej wygląda nieźle (1,81 pkt), choć r/r się obniżył. Formalnie niepokoić może to, że największy wpływ nań mają zapasy, dużo mniejszy - należności handlowe i niemal żaden - gotówka.

Zadłużenie przedsiębiorstwa Polcolorit pozostaje niskie - ostatnio to raptem 27 proc. aktywów. ROE i ROA za rok 2016 wyglądały elegancko, lepiej niż w 2015 (ze względu na wydatny wzrost zysku netto).

Adam Witczak