Wilbo i Seko - rybny rynek

Niektóre branże na GPW reprezentowano są dość ubogo, jeżeli chodzi o liczbę spółek. Co więcej (i pewnie co gorsza) zdarza się, że dana grupa zmniejsza się jeszcze bardziej, bo niektóre przedsiębiorstwa opuszczają GPW. Tak np. w gronie firm z branży płytek ceramicznych nie ma już Rovese. Parkiet opuściła też (zresztą dość dawno) spółka Mieszko, producent słodyczy.

Grono firm zajmujących się produkcją przetworów rybnych też zostało odchudzone. Dawniej analizowaliśmy wyniki Seko, Wilbo i Graala - ale Graala już nie ma w otwartym handlu. Weźmy zatem pod uwagę dwie pozostałe spółki.

Podstawowe wyroby Seko to marynaty, ryby solone i opiekane, koreczki śledziowe, a także galarety. Prócz tego firma posiada stację benzynową.

Wilbo istnieje już od 30 lat - mianowicie od roku 1987. W roku 1998 firma pojawiła się na warszawskiej giełdzie. Wilbo posiada dwa zakłady produkcyjne (oba w Gdyni) i wytwarza konserwy rybne, owoce morza oraz ryby mrożone. Marki Wilbo to np. Neptun, Dal Pesca czy Taaka Ryba.

Wilbo niestety od dawna ma poważne problemy. Zdarzało się w ostatnich latach, że firma notowała nieco lepsze rezultaty, ale na razie nie przełożyło się to na jednoznaczną poprawę i wyjście z kłopotów. Ba, pierwszy kwartał 2017 okazał się czasem radykalnej redukcji obrotów, aż o 90 proc. r/r. Wygenerowano do tego straty, kapitał własny jest ujemny.

Firmie Wilbo brakuje po prostu środków obrotowych, by móc realizować zamówienia bieżące i prowadzić restrukturyzację.

Seko ma się znacznie lepiej. Przedsiębiorstwo nie ma strat, prezentuje dobre wskaźniki bilansowe.

Spójrzmy zresztą na rezultaty pierwszych kwartałów w latach 2013 - 2017:

Seko odnotowała 42,6 mln zł przychodów w I kw. 2017, był to wzrost o 16,5 proc. W Wilbo widzimy raptem 850 tys. zł przychodów - gdy rok wcześniej wypracowano na tej pozycji 8,7 mln zł.

Stratę odnotowano w Wilbo nawet na pozycji brutto na sprzedaży (39 tys. zł). Tym gorzej z pozostałymi poziomami. Finalnie mamy prawie 980 tys. zł straty na czysto - to kwota większa od sumy obrotów.

Dla porównania, w Seko zysk netto to 2,68 mln zł (marża 6,30 proc.). Marża operacyjna wyniosła 6,82 proc. Obie były lepsze niż rok wcześniej.

Zerknijmy teraz na dane bilansowe:

W Wilbo aktywa trwałe są bardzo skromne, to raptem 945 tys. zł. Majątek obrotowy to większa część aktywów, ale jest w nim bardzo mało środków pieniężnych. Właściwie nie ma mowy o jakiejkolwiek wypłacalności natychmiastowej (która w Seko wynosi 47 proc.). ROE Wilbo za I kw. 2017 nie jest wiarygodny - bo odnotowano stratę i zarazem ujemny kapitał własny, czyli dwie liczby poniżej zera.

Wilbo ma płynność bieżącą na poziomie 0,90 pkt, a w Seko to 1,85 pkt. Zadłużenie ogólne Seko to tylko 46 proc., w Wilbo 120 proc. Seko zachowuje złotą regułę bilansową, w Wilbo trudno ją właściwie mierzyć z oczywistych przyczyn.

Zerknijmy teraz na wykresy kursu:

W lutym 2016 akcje Seko stały chwilami po 4,86 zł, były zatem bardzo tanie. Zaraz potem nastąpiła silna zwyżka, aż do 8,50 zł. Po fazie spadkowej zanotowano kolejną gwałtowną aprecjację (do 8,95 zł jesienią 2016), po niej zaś konsolidację i znów próbę podbicia kursu. Wykres nie dobił jednak nawet do 8 zł, a obecnie i tak przeżywa korektę, testując poziom 7 zł. Ważne wsparcia to 6,80 zł oraz ok. 6,50 - 6,58 zł.

Akcje Wilbo schodziły parę dni temu z ceną do 13 groszy. Co prawda %R dał zaraz potem sygnał kupna, wykres podskoczył do 45 groszy, niemniej wyżej nie udało się pójść. Wycena zresztą i tak jest bardzo nisko w porównaniu np. do szczytów z jesieni 2016.

Kamil Kiermacz