Toya - narzędzia generowania zysku

Toya to firma wytwarzająca różnego rodzaju narzędzia ręczne - klucze, wiertarki, szafki narzędziowe czy urządzenia ogrodnicze. Duża część sprzedaży realizowana jest poza granicami Polski, główne kierunki eksportu to kraje bałtyckie, Rosja, Ukraina, Niemcy, Czechy i Węgry.

Marki należące do emitenta są dość dobrze znane na rynku. To np. Vorel, Yato, Lund czy Power Up.

Głównym akcjonariuszem spółki jest Jan Szmidt (35,96 proc. kapitału i głosów). Drugie miejsce ma Tomasz Koprowski (18,86 proc.), trzecie Romuald Szałagan (13,28 proc.). Dalej widzimy Altus TFI (9,70 proc.) oraz Generali OFE (6,38 proc.).

Przypomnijmy lata 2015 i 2016 w wykonaniu grupy:

Oba te okresy cechowały się dodatnimi wynikami. Rok 2016 pozwolił przy tym powiększyć przychody o blisko 10 proc., do 310,16 mln zł. Wynik operacyjny za tenże rok to 41,2 mln zł. Oznacza to marżę 13,30 proc. - gdy w 2015 notowano 11,5 proc. Rentowność netto wyniosła 10,6 proc., poprzednio było 9 proc.

Spójrzmy na najnowsze dostępne wieści:

Przychody za sześć miesięcy roku 2017 wyniosły 170 mln zł. Wzrosły w porównaniu z analogicznym okresem 2016 o 12,3 proc. Zyski też się poprawiły, podobnie rentowności - np. operacyjna skoczył z 13,7 proc. do 15,8 proc. Finalny zarobek na czysto to 21,5 mln zł.

Można zauważyć, że rentowności półroczne są trochę niższe w tym roku niż marże z samego pierwszego kwartału. Ale mimo wszystko zmiany są zupełnie kosmetyczne.

Trzecia tabelka obrazuje nam dane bilansowe grupy Toya. Aktywa trwałe są niewielkie, tylko 26,5 mln zł - przy czym zachowana jest rzecz jasna bez problemu złota reguła bilansowa. To znaczy, że kapitał własny pokrywa majątek trwały (zresztą siedmiokrotnie).

Wskaźnik płynności bieżącej na poziomie 4,25 pkt jest wysoki, co cieszy (acz ktoś mógłby sugerować tu wchodzenie w niepotrzebną nadpłynność). Wypłacalność natychmiastowa wynosi 17 proc., też wygląda nieźle, a przynajmniej wystarczająco jak na biznes tego typu.

Ogólne zadłużenie to 21 proc. sumy bilansowej, jest zatem niskie i nie martwi specjalnie fakt, że jest przede wszystkim krótkoterminowe.

Popatrzmy na wykres kursu:

W marcu 2017 zakreślono dołek na poziomie 5,51 zł. W drugiej połowie kwietnia rozwinął się trend wzrostowy, którego apogeum przypadło na wakacje - gdy mieliśmy nawet 8,90 zł w roli maksimum. Wówczas wykres przeszedł w konsolidację. Za wsparcie można uznać 8,50 zł, a także 8,30 zł i 8,15 zł. Poziom oporu to 8,70 zł. Wskaźnik CCI zbliża się do dania sygnału kupna.


J. Sobal