Rok w wykonaniu Boryszewa

Boryszew określa się jako "jedna z największych grup przemysłowych w Polsce, posiadająca zakłady produkcyjne na 4 kontynentach, działające w branżach: automotive, metali kolorowych, chemii i handlu".

Oferta przedsiębiorstwa to m.in. druty, taśmy, blachy, rury, płaskowniki, produkty poliamidowe, płatki PET czy plastikowe elementy wyposażenia motoryzacyjnego. Jest to więc firma działająca zarówno w branży metalowej, jak i w obszarze tworzyw sztucznych. Grupa jest zresztą bardzo rozbudowana, liczy kilkadziesiąt podmiotów, wśród nich m.in. Hutmen czy Impexmetal.

Rok 2017 był, jak czytamy w liście prezesa Piotra Szeligi, bardzo udany dla spółek z wszystkich segmentów działalności. Udało się uruchomić dwa nowe zakłady: w Toruniu i Prenzlau (Niemcy). Wzmocniło to segment motoryzacyjny Boryszewa. Wyposażono także zakłady spółki Maflow w Meksyku i Chinach w nowe maszyny, a także rozbudowano je o nowe hale produkcyjne.

Prowadzone są także działania na rzecz dywersyfikacji portfolio produktowego: grupa Boryszew będzie wytwarzać np. kształtowniki otwarte i zamknięte z recyklingu aluminiowych części samochodowych.

Co z wynikami finansowymi? Oto i one, w wersji skonsolidowanej:

6,3 mld zł to przychody za rok 2017. W stosunku rocznym wzrosły o 11,4 proc. Dynamika wyniku brutto na sprzedaży to 11,6 proc., tak więc udało się (kosmetycznie, ale jednak) poprawić odpowiednią marżę (z 11,63 proc. do 11,65 proc.).

Większe zmiany wzrostowe widać w rentownościach EBITDA i operacyjnej - np. ta ostatnia przeszła z 4,7 proc. na poziom 5,3 proc.

Z drugiej strony, wynik netto zwiększył się na tyle nieznacznie, że finalnie odpowiadająca mu rentowność uległa lekkiej redukcji (z 3,44 proc. do 3,24 proc.). Ostateczny zarobek to 203,9 mln zł.

Wyniki mogłyby być lepsze, ae - jak czytamy - zostały obniżone rezerwami na ryzyka związane z kontrolami VAT (toczącymi się i potencjalnymi). Boryszew uważa się wszelako za ofiarę oszustw podatkowych (a nie za ich sprawcę) i nie godzi się na to, by jego spółki brały na siebie odpowiedzialność za działalnia kontrahentów lub jeszcze dalszych ogniw w biznesowym łańcuchu. Firma deklaruje, iż będzie się odwoływać od każdej (niekorzystnej) decyzji organów skarbowych.

Dodajmy, że eksport to ok. 60 proc. przychodów grupy Boryszew. Istotny jest dla niej kurs euro.

Spójrzmy na bilans:

Aktywa trwałe to pona 2 mld zł i tak samo podsumować można majątek obrotowy. W tym ostatnim przez rok doszło m.in. do zwyżki puli środków pieniężnych. Wypłacalność natychmiastowa zmieniła się wszelako nieznacznie (z 12 proc. na 13 proc.).

Udało się podwyższyć wskaźnik płynności bieżącej, osiągnął on poziom 1,20 pkt (według niektórych to pożądane minimum). Grupa nie zachowuje złotej reguły bilansowej w sposób ścisły, niemniej kapitał własny równoważy dużą część majątku długoterminowego (ponad 4/5).

Ogólne zadłużenie sumy bilansowej to 58 proc., co daje 1,37 pkt jako zadłużenie kapitału własnego. Nie są to dramatycznie wysokie poziomy, bynajmniej.

Głównym inwestorem Boryszewa pozostaje Roman Karkosik (63,8 proc. w kapitale i głosach, nie tylko bezpośrednio). Drugie miejsce ma Nationale-Nederlanden OFE (6,16 proc.), free float to ok. 30 proc. Tak wygląda wykres:

W finale marca 2017 notowano 12,50 zł jako maksimum, po długotrwałej fazie wzrostowej, wszczętej w sierpniu 2016 (przy 5,50 zł). Trzy ostatnie kwartały 2017 oraz dotychczasowe 4 miesiące 2018 to już czas redukcji kursu. Obecnie oscyluje on w pobliżu 8,82 zł, testowano już 8,34 zł. Prawdziwie wymownym sygnałem poprawy byłoby przejście ponad linię 10 zł.

B. Garga