Na polach uprawnych Astarty

Astarta Holding to ukraińskie przedsiębiorstwo rolne, formalnie zarejestrowane w Holandii. Istnieje od roku 1993 i jest jednym z ważniejszych graczy na Ukrainie w segmentach takich jak buraki cukrowe, zboże, rzepak czy mleko. Zajmuje się również produkcją biogazu i uprawą soi.

Firma zaprezentowała właśnie raport półroczny, a piszemy o nim dlatego, że akcjami Astarty obraca się na polskiej giełdzie. Wygląda to tak:

Jak nietrudno zauważyć, trend jest niestety spadkowy. Na początku roku kurs wybiegał w maksimach powyżej 56 zł, teraz to 33,20 zł, a i tak notowano już niższe dołki.

Jak w takim razie prezentują się rezultaty Astarty? Spójrzmy:

Wyniki podawane są przez spółkę w dwóch walutach: w UAH (hrywnach) i EUR (euro). My wybraliśmy EUR. Dane mają charakter skonsolidowany, dotyczą całej grupy.

Otóż np. w I - II kw. 2018 przychody wyniosły 175,11 mln EUR. A to raptem 70 proc. sumy wypracowanej rok wcześniej w analogicznym okresie. Zyski też się obniżyły - i to znacząco. Owszem, marże w pewnym sensie pozostały wysokie, bo np. 21,3 proc. na czysto czy 39 proc. brutto na sprzedaży to spore wyniki, ale rok wcześniej notowano na tych pozycjach odpowiednio 29 proc. i 43,6 proc.

Tak więc zysk netto zszedł z 72,6 mln EUR do znacznie skromniejszej kwoty 37,3 mln EUR.

Co więcej, z taką redukcją zysków mieliśmy do czynienia także w (całym) roku 2017, porównanym z 2016. Co prawda wówczas wzrosły przychody, ale to i gorzej - bo fakt ów dodatkowo obciążył rentowności. Tak np. marża operacyjna za 2016 to 33,7 proc., rok później notowano tylko 17,8 proc.

Z raportu półrocznego dowiadujemy się, że rynek cukru (lokalny, tj. ukraiński, ale i globalny) nadal zmaga się z nadpodażą. Negatywnymi zjawiskami okresu były takie kwestie jak spadek sprzedaży, korekta cen cukru i zmiany kursu eurodolara. Co do zbóż, to gospodarstwa Astarty zebrały 250 tys. ton ziarna, tj. o 7 proc. mniej niż w analogicznym okresie roku 2017. Wynikało to z warunków pogodowych.

Zarząd deklaruje, że nadal modernizuje i rozwija biznes związany z cukrem, poszerzając w tym zakresie infrastrukturę. Swoją drogą, jeżeli chodzi o źródła przychodów, to 39 proc. dał właśnie cukier, 28 proc. ziarna zbóż, 23 proc. soja, 8 proc. produkcja mleka. W skali rocznej zwiększył się udział mleka (bo rok wcześniej było 6 proc.) i soi (poprzednio 17 proc.) - kosztem zbóż i cukru. Sprzedaż cukru w tonach spadła z 223 tys. do 185 tys. r/r, cena za tonę z 466 EUR do 340 EUR. Co się tyczy ukraińskiego rynku soi, to Astarta ma w nim 18 proc.

Popatrzmy na bilans:

Aktywa trwałe pod koniec czerwca 2018 wyceniano na 384,4 mln EUR. Obrotowe opiewały na 320,5 mln EUR. Grupa posiadała 22,1 mln EUR gotówki, co pokrywało 16 proc. zobowiązań krótkoterminowych. Rok wcześniej wypłacalność była lepsze: 22 proc. Nadal jednak dobry pozostaje ogólny wskaźnik płynności bieżącej (nawet jeżeli r/r zszedł z 2,44 pkt do 2,31 pkt).

Grupa spełnia złotą regułę bilansową, tzn. kapitał własny wciąż pokrywa aktywa trwałe. Ogólne zadłużenie wzrosło r/r z 32 proc. do 41 proc. sumy bilansowej. Poziom nadal jest sam w sobie raczej normalny. Co do detali, to wzrosły przede wszystkim (znacząco!) zobowiązania długoterminowe. Wynikało to ze zwyżki kredytów i pożyczek oraz zobowiązań leasingowych.

ROE i ROA liczymy metodą danych bilansowych z końca poprzedniego roku obrotowego. W takim układzie w I - II kw. 2018 wyniki (10,7 proc. i 7 proc.) były wyraźnie niższe niż rok wcześniej, a to z powodu spadku zysku.

Na razie zarząd wyraża optymizm co do zbiorów roślin późno dojrzewających, a także zakłada, iż inwestycje w sprzęt i silosy w segmencie cukrowniczym będą impulsem pro-rozwojowym. Cóż, będziemy obserwować sytuację. Wykres stoi nisko - może być to dobra okazja do zakupów, ale oznacza to też aktualny brak zaufania inwestorów.

J. Sobal