Forte - słaby rok i plany na przyszłość

Forte to jedna z tych firm, o których czasem się pisze, że przedstawiać ich nie trzeba. Ale to jednak pewna literacka przesada. Dla pewności, powiedzmy parę słów o tym biznesie.

To jedno z głównych polskich przedsiębiorstw meblowych. Funkcjonuje jako grupa kapitałowa. Spółka dominująca posiada cztery zakłady produkcyjne (w Ostrowi Mazowieckiej, Suwałkach, Białymstoku i Hajnówce). Poza tym prowadzi salony meblowe we Wrocławiu, Toruniu, Suwałkach i Ostrowi.  

Tak prezentuje się struktura grupy kapitałowej:

Jak widać, jest to rozbudowany biznes, mający niemałe odnogi zagraniczne. Zresztą, prawda jest taka, że np. w roku 2018 aż 82 proc. sprzedaży skonsolidowanej Forte miało charakter eksportowy, przy czym główne rynki to Niemcy, Francja i Hiszpania. Ich łączny obrót to ponad 2/3 całej sprzedaży. Od strony asortymentowej 95 proc. przychodów dają meble własnej produkcji, zaś usługi czy towary są marginalne.

Tak wygląda akcjonariat spółki dominującej:

MaForm to spółka należąca do Macieja Formanowicza, założyciela i prezesa Forte.

Popatrzmy na wyniki skonsolidowane, roczne:

W latach 2008 - 2018 ani razu nie było żadnej straty rocznej. Najniższa marża na czysto opiewała na 0,93 proc. i wygenerowano ją w 2008. Rok 2018 ma pod tym względem - niestety! - drugie miejsce, tzn. jest drugi najsłabszy. Rentowność wyniosła raptem 3,11 proc., wobec 7,03 proc. w 2017 i 10,2 proc. w 2016.

Podobnie z rentownością operacyjną: w 2008 było 1,80 proc., w 2018 ponad 6,5 proc., ale w pozostałych latach notowano lepsze poziomy, nawet 13,2 proc. (w 2016).

Tak więc w roku ubiegłym zyski spadły, choć przychody (nieznacznie) wzrosły, przekraczając pułap 1,1 mld zł.

Widzimy zresztą w obrotach powstawanie pewnej stabilizacji, jeśli chodzi o lata 2016 - 2018. Z kolei lata 2013 - 2015 były czasem mocnej ekspansji.

Spójrzmy na bilans:

Aktywa trwałe pod koniec 2018 roku to 1,19 mld zł, obrotowe to 463 mln zł. Złota reguła bilansowa nie jest spełniona i grupa niestety systematycznie się od niej oddala (ostatni raz była spełniona w 2015, gdy wskaźnik sięgał 1,37 pkt).

Płynność bieżąca maleje, mamy teraz 0,54 pkt, czyli aktywa obrotowe równoważą tylko nieco ponad połowę zobowiązań krótkoterminowych. Te silnie wzrosły r/r, głównie na pozycji kredytów bankowych i pożyczek: było to niekorzystne przeklasyfikowanie kwot, które uprzednio były długoterminowe.

Spadła wypłacalność natychmiastowa, r/r z 19 proc. do 5 proc. Wskaźniki ROE i ROA wyniosły odpowiednio 5,4 proc. i 2,3 proc., były słabsze niż w 2017.

Zarząd przyznaje, że rok 2018 był najtrudniejszy w całej dekadzie. Dotyczy to, jak przyznaje prezes, zarówno wyników finansowych, jak i zadłużenia. W tym drugim aspekcie sprawę można trochę usprawiedliwić: bo wzrost zobowiązań wynikał w znacznej mierze z podjętej w 2016 decyzji o inwestycji we własną fabrykę płyty wiórowej.

Spadek zysków był skutkiem splotu różnych czynników: obniżyła się tymczasowo sprzedaż, problemy przeżywał główny klient (firma Steinhoff), niekorzystny był wpływ zakazu handlu w niedzielę w Polsce. Forte sporo sobie jednak obiecuje po własnej fabryce płyt wiórowych i pracuje nad obniżką kosztów oraz poprawą marżowości.

Ostatnia rzecz to wykres kursu akcji na GPW:

Jesienią 2018 wykres spadł bardzo nisko: poniżej 20 zł, a przecież parę tygodni wcześniej był przy 45 zł i nawet wyżej. Z drugiej strony, od przełomu listopada i grudnia rysuje się łagodna, lecz na swój sposób konsekwentna linia wzrostowa. Dzięki niej w ostatnich dniach przebito linię 30 zł, choć jeszcze nie trwale. Na razie CCI zdaje się dawać łagodny sygnał pro-sprzedażowy.

Adam Witczak