Sezon raportów kwartalnych rozpoczęty - sektor finansowy w centrum uwagi

Stany Zjednoczone

Poniedziałek był dniem w którym, Alcoa rozpoczęła sezon publikacji raportów za pierwszy kwartał tego roku.
Tydzień temu wspominałem, że informacje napływające ze spółek, plus raporty makro mogą znaleźć przełożenie na indeksy amerykańskie i doprowadzić do jakiegoś wyraźniejszego impulsu na giełdzie. Owego impulsu raczej nie mieliśmy, ale inwestorzy dostali parę informacji, które dają do myślenia przed następnym tygodniem, w którym czeka nas prawdziwy wysyp danych ze spółek amerykańskich.
Należy zwrócić uwagę, że zarówno Alcoa, JP Morgan jak i Google pokazały naprawdę dobre wyniki. Zyski we wszystkich trzech spółkach, były dużo lepsze niż poprzednio. Mimo to, po publikacji raportów, akcje spółek taniały.
Widać, że albo obecne-lepsze wyniki są już w cenach, albo inwestorzy czekają na "coś ekstra", czyli wyniki powyżej, albo przynajmniej zgodne z konsensusem rynkowym.
W tym tygodniu "czymś ekstra" było oświadczenie podkomisji Kongresu o tym, że Goldman Sachs grając przeciwko instrumentom, które sam rekomendował, wprowadzał w błąd nie tylko swoich klientów, ale również komisję Kongresu.
Reakcja była natychmiastowa. Akcje Goldmana na zamknięciu czwartkowej sesji traciły 2,73%, ciągnąc w dół cały sektor finansowy.
Po paru tygodniach, niezłych danych z rynku pracy, raport o zatrudnieniu zaskoczył negatywnie. Tygodniowa zmiana ilości wniosków o zasiłek dla bezrobotnych wzrosła do 412 tysięcy, czyli więcej niż oczekiwał rynek tj. 380 tysięcy.
Sytuacja na głównych indeksach amerykańskich pozostaje, nadal nierozstrzygnięta. Obraz techniczny pozostaje bez zmian. Sygnał kupna obowiązuje, lecz rynek daje symptomy wykupienia. Sądzę, że byki mogą podjąć kolejną próbę ataku na tegoroczne szczyty na S&P500. Jeżeli próba, okaże się nieudana, niewykluczałbym korekty i realizacji zysków.

Konrad Widuliński

Polska i Europejskie Rynki Wschodzące

Cały poprzedni tydzień upłynął na warszawskiej giełdzie pod znakiem konsolidacji, a indeksy WIG i WIG20 praktycznie nie zmieniły swojej wartości. Wybicie z kanału kilkumiesięcznej konsolidacji indeksu WIG20 sugeruje, że powinniśmy mieć do czynienia z dalszymi wzrostami indeksów w najbliższych tygodniach. Trochę mniej optymistycznie wygląda wykres indeksu WIG, który od tygodnia ma wyraźny problem z pokonaniem poziomu 50 000 punktów. Relatywnie lepsze zachowanie dużych spółek względem mniejszych w ostatnim miesiącu należy bez wątpienia przypisać inwestorom zagranicznym, którzy masowo wracali ze swoim kapitałem na rynki wschodzące. Świadczy o tym bardzo silna odwrotna korelacja pomiędzy wykresami USD/PLN a indeksem WIG20 w ostatnim miesiącu. W minionym tygodniu widać jednak, że inwestorzy zagraniczni wstrzymali się z zakupami. Bardzo ważną grupą inwestorów, którzy mogliby stanąć za kontynuacją wzrostów, są inwestorzy indywidualni, którzy zarzucani niepokojącymi wiadomościami z kraju i ze świata, praktycznie nie inwestowali w akcje od początku hossy. Świadczą o tym przepływy pieniężne do funduszy akcyjnych, które były bardzo nikłe, a czasami nawet ujemne. Wydaje się jednak, że tak jak w każdej hossie, coraz lepsze wyniki funduszy akcyjnych przyciągną w końcu uwagę „tłumów”, jednak nie sposób przewidzieć, kiedy to nastąpi.
Z wydarzeń u naszych sąsiadów warto odnotować blisko pięcioprocentową korektę na rynku rosyjskim, który spadł w ślad za cenami ropy naftowej.  

Jacek Maleszewski

Europa Zachodnia

Inwestorzy na Starym Kontynencie postanowili odpocząć od wzrostów i miniony tydzień wykorzystali na realizację zysków. Główne zachodnioeuropejskie indeksy w ujęciu tygodniowym w większości wylądowały na lekkich minusach.
Po raz kolejny na świeczniku znalazły się dwa kraje z chorej fiskalnie grupy PIIGS, czyli Grecja i Portugalia. Rosnące rentowności długu Aten (13 proc.) oraz Lizbony (9 proc.) są pokłosiem obaw rynku o możliwości wywiązania się tych państw ze swoich zobowiązań, których to obaw nie zniwelowała kolejna pula pożyczki dla Grecji oraz zapowiedź unijnej pomocy dla Portugalii. Dobrą wiadomością jest fakt, że rynki akcyjne – w przeciwieństwie do rynków obligacji – zdyskontowały już w większości negatywny scenariusz. Zła wiadomość to ryzyko rozprzestrzenienia się fiskalnej zarazy na kraje dużo większe, czyli Hiszpanię i Włochy, na razie ryzyko to wydaje się być umiarkowane, co nie zwalnia obserwatorów wydarzeń w strefie euro z trzymania ręki na pulsie w najbliższych miesiącach.
Tydzień europejscy inwestorzy kończą w neutralnych nastrojach, indeksy przez ostatnie kilka dni oddaliły się nieco od szczytów tej hossy. Wydaje się, że na rynkach panuje pewne niezdecydowanie – czy kontynuować marsz ku dwuletnim maksimom, czy też powrócić do lekkiej korekty. Najbliższe tygodnie pokażą, która ze stron pojedynku „popyt – podaż” wyjdzie z tej batalii zwycięsko.

Piotr Trzeciak

Azja i Ameryka Łacińska

Miniony tydzień był pełen ciekawych informacji z Azji. PKB Chin wzrósł w I kw. 2011 r. o 9,7% rdr rynek spodziewał się zmiany o 9,4 proc. kdk dodatni wynik w I kw. o 2,1%, po uwzględnieniu czynników sezonowych robi wrażenie. W marcu przyśpieszyła również inflacja w kraju środka, która wzrosła do 5,4% rdr wobec konsensusu rynkowego na poziomie 5,2% jest to najwyższy poziom od 2008 r. Imponujące liczby podał również urząd statystyczny w zakresie sprzedaży detalicznej, która wzrosła w marcu o 17%, a produkcja przemysłowa o 15%. W czwartek poznaliśmy wielkość Chińskich rezerw walutowych, które wzrosły na koniec marca 2011 r. do rekordowych 3,04 bln USD. Większość analityków spodziewała się 2,98 bln USD z 2,85 bln USD na koniec 2010 r. Wcześniej przebicie poziomu 3 bilionów USD szacowane było na połowę tego roku. W przyszłym tygodniu Hiszpania refinansuje istotną cześć swoich zobowiązań. We wtorek usłyszeliśmy z ust premiera Chin Wen Jiabao podczas spotkania z premierem Hiszpanii Jose Luisem Rodriguezem Zapatero, iż jego kraj będzie inwestować w hiszpańskie kasy komunalne i kontynuować nabywanie hiszpańskich obligacji. Inwestorów z kraju środka interesuje również udział w procesie prywatyzacji i zwiększenie importu z tego kraju. Obecnie szacuje się, iż w rękach Chińczyków są obligacje rządowe kraju korridy o łącznej wartości 25 mld euro. Obecna sytuacja to ciekawy przykład utrzymującej się globalnej nierównowagi pomiędzy krajami „dorobku” a tymi „podobno” już rozwiniętymi.
Widać kolejne skutki klęski żywiołowej w Azji. Japoński koncern motoryzacyjny Toyota wstrzyma na kilka dni produkcję w swoich pięciu europejskich fabrykach w związku z zakłóceniami w dostawach części, spowodowanymi przez trzęsienie ziemi i falę tsunami, które na początku marca nawiedziły Japonię. Firma już wcześniej ogłosiła, że pod koniec kwietnia na 4-5 dni roboczych wstrzyma całą produkcję w większości z 14 fabryk w Ameryce Północnej. Na skutek kataklizmu zapasy części w Japonii zmniejszyły się, przez co Toyota najwyraźniej ma problem z podtrzymaniem płynności produkcji. Nie ma na razie planu co do dalszego okresu produkcyjnego. Trzęsienie ziemi i tsunami z 11 marca spowodowały śmierć prawie 28 tys. ludzi. W piątek poznaliśmy bardzo pozytywne dane dotyczące produkcji przemysłowej w Japonii w lutym 2011 r., która wzrosła mocniej od prognoz. Szkoda, iż po wydarzeniach z marca pozytywna dynamika zmian w średnim terminie nie zostanie raczej utrzymana. Brazylijski minister finansów poinformował w piątek, iż będzie kontynuował działania, które mają na celu zahamowanie dodatkowego napływu kapitału spekulacyjnego w jego kraju, który powoduje bardzo silne umocnienie brazylijskiego reala.

Jan Żuralski

Surowce

Tydzień na rynkach surowcowych stał pod znakiem odczytów inflacyjnych. Dowodem na to są obniżki cen surowców przemysłowych takich jak ropa czy miedź, natomiast w opozycji do spadków zachowywało się złoto, które uchroniło się przed spadkiem.
Ropa naftowa typu Crude notowana w kontraktach terminowych spadła o prawie 5% osiągając pułap 106 dolarów za baryłkę. Powodem spadków ropy była stabilizacja sytuacji w Libii, gdzie zaproponowano i przyjęto plan pokojowy w tym kraju. Od niedawna konflikt libijski wpływał na wzrost cen, zatem na wieści o początku jego końca ropa odreagowała w odwrotny sposób, czyli spadkami wycen. Na obniżki miała też wpływ rekomendacja banku Goldman Sachs, wedle której inwestorzy powinni zacząć realizować zyski na ropie, gdyż rośnie ryzyko spadków cen. Wiadomość ta szybko się rozeszła i wywołała zamierzony przez bank efekt, czyli sprzedaż kontraktów i zarazem obniżkę cen. Ponadto, wspomniane odczyty inflacji wpłynęły na spadek cen, ale o tym poniżej.
Dane o inflacji w Chinach były tym czynnikiem, który rządził nie tylko cenami ropy, ale i miedzi. Jak pokazały odczyty w Państwie Środka inflacja wyniosła 5,4% rok do roku (poprzednio 4,9% rdr) i jest to wynik najwyższy od 32 miesięcy. Inwestorzy odebrali to jako kolejny pretekst dla władz do następnej podwyżki stóp procentowych w tym kraju. Takie działania mają na celu chłodzenie zbyt rozkręconej gospodarki, a to odbije się w postaci ograniczenia zapotrzebowania na surowce przemysłowe, czyli właśnie na wspomnianą ropę i miedź. W piątkowe popołudnie na giełdzie w Londynie tona metalu kosztowała 9376 dolarów, co w odniesieniu do poprzedniego tygodnia daje 6% spadek ceny miedzi.
Jednym z najlepszych zabezpieczeń przed wysoką inflacją jest złoto i właśnie na tej fali notuje ono kolejne rekordy. Po niezbyt udanym początku (do wtorku spadek o 2%), kruszec ten powrócił do wzrostów, ustanowił rekord (1479 dolarów za uncję w cenach intraday), po czym cofnął się do okolic zamknięcia z poprzedniego tygodnia. Zatem pomimo cenowego rekordu, złoto kończy tydzień „na zero”.

Tomasz Ray-Ciemięga