Hiperrealistyczne płótna

Maria Malczewska – Bernhardt, artystka pochodząca z Opola ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych właśnie w tym mieście, a następnie studia na wydziale malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni prof. Włodzimierza Buczka i prof. Zbyluta Grzywacza. W latach 1980 – 1982 kontynuowała naukę na wspomnianej wyżej uczelni na podyplomowych studiach Wydziału Scenografii Teatralnej, Telewizyjnej i Filmowej. Kiedy na fali niezadowolenia społecznego z pogarszającej się sytuacji ekonomicznej oraz ze sposobu sprawowania władzy przez rządy komunistyczne, Polskę nawiedziły strajki organizowane przez ogólnopolski ruch robotniczy „Solidarność”,  Maria Malczewska – Bernhardt, która miała niemieckie korzenie, postanowiła wyjechać z kraju. Do dnia dzisiejszego mieszka w Niemczech.

Dzieła artystki poniekąd wpisują się w nurt malarstwa hiperrealistycznego, choć tak naprawdę dla większości z nas nurt ten kojarzy się z dokładnym odwzorowywaniem otaczającego nas świata, stwarzającym wręcz iluzję prawdziwych zdjęć. Jego korzenie sięgają lat 60 ubiegłego wieku. Hiperrealizm narodził się w Stanach Zjednoczonych, a jego twórcy za cel stawiali sobie przede wszystkim odzwierciedlanie elementów rzeczywistości z fotograficzną precyzją. Hiperrealiści robili najpierw zdjęcia przypadkowym przedmiotom i sytuacjom. Obiektami fotograficznymi czynili m.in. wystawy sklepowe, karoserie samochodów czy nawet odbicia w szybach. Następnie rzutowali oni fotografię na płótno przy pomocy urządzenia zwanego epidiaskopem i precyzyjnie odwzorowywali zdjęcie na płótnie. Do malowania wybierali najczęściej farby olejne, farby akrylowe i żywice syntetyczne. Głównymi przedstawicielami hiperrealizmu w malarstwie są Richard Estes, Don Eddy, Claudio Bravo.

Obrazy  Malczewskiej – Bernhardt  często tworzone  przy zastosowaniu techniki pastelu, ukazują refleksje artystki nad problemem materii.  Jeśli mowa o tej niezwykłej technice malarskiej, warto przypomnieć, że zaczęła się ona upowszechniać od połowy XVII wieku. Można powiedzieć, że  jest techniką malarską z pogranicza malarstwa i rysunku, ma delikatny charakter i jasną kolorystykę.

Najbardziej popularne Dzieła Marii Malczewskiej – Bernhardt z hiperrealistycznym kunsztem pokazują tajemnicze kształty, zaznaczające swą obecność za zasłoną sfałdowanej materii.  Na swoim koncie artystka ma udział w wielu wystawach zarówno w kraju, jak i za granicą m.in. w Norymberdze, Dϋsseldorf, Bazylei czy Frankfurcie nad Menem. Jej prace można podziwiać w zbiorach muzealnych, miejskich i prywatnych w Polsce, ale też m.in. w Niemczech, Francji, Szwajcarii, Holandii, Belgii, Austrii, Słowacji czy w USA. Artystka stanęła na najwyższym stopniu podium otrzymując I Nagrodę Związku Polskich Artystów Plastyków w Dϋsseldorf. Podczas 24 Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie została natomiast nagrodzona przez wojewodę zachodniopomorskiego za obraz zatytułowany "Portret”.

Oryginalność i artystyczna odwaga Marii Malczewskiej Bernhardt polega na tym, że potrafiła w sposób celny i prowokujący do współmyślenia ukazać podstawową zasadę funkcjonowania sztuki – twierdzi Franciszek Chmielowski, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

Już w czerwcu br. w Galerii CENTRUM, będącej jedną z trzech instytucji wystawienniczych Nowohuckiego Centrum Kultury w Krakowie, można będzie zobaczyć prace tej artystki. Wernisaż wystawy malarstwa i rysunku Marii Malczewskiej – Bernhardt odbędzie się 19 czerwca, ale ekspozycję stworzonych przez nią dzieł można będzie podziwiać do 26 lipca. Na wystawie zostaną zaprezentowane prace malarki, obrazujące bogaty repertuar form artystycznych, jakimi się ona posługuje, począwszy od wspomnianych wcześniej pasteli, poprzez akryl czy olej.

(Zdjęcie główne - Agustín Reche Mora. Calle Sevilla desde la cafetería Hontanares hacia Alcalá, 1993)

Agnieszka Nowakowska