Trzech przy stoliku, trzech za barem

Znów wracamy do trzech przedsiębiorstw z głównego parkietu akcyjnego stołecznej GPW, które zajmują się prowadzeniem restauracji czy szerzej – lokali gastronomicznych. Mamy tu więc Sfinks (marki Sphinx, WOOK i Chłopskie Jadło), Mex Polska (przede wszystkim Pijalnia Wódki i Piwa oraz The Mexican), a wreszcie – AmRest Holdings.

Ten ostatni podmiot to rozbudowana grupa kapitałowa, która prowadzi w wielu krajach lokale różnych znanych marek, np. Burger King, Starbucks czy Pizza Hut (choć same marki niekoniecznie do niej należą).

Nie będziemy w tym opracowaniu wnikać w szczegóły i niuanse, tradycyjnie już poświęcając każdej ze spółek także odrębny, zindywidualizowany artykuł. Skoncentrujemy się natomiast na porównaniu osiągniętych przez przedsiębiorstwa kwot, jak również ich dynamiki oraz na analizie najważniejszych wskaźników – porównawczo i w trendzie czasowym. Interesować będą nas dane skonsolidowane (każda ze spółek prowadzi grupę kapitałową i działalność na tym właśnie poziomie jest najistotniejsza).

W kategorii przychodów tradycyjnie już zwycięża AmRest. 750,3 mln zł w trzy miesiące to niebagatelna kwota, choć oczywiście wynika to po prostu z tego, że przedsiębiorstwo ma naprawdę sporo lokali w rozmaitych zakątkach świata (przy czym najwięcej w Polsce). W każdym razie dynamika przychodów była dodatnia: w relacji rocznej wyniosła 11,3 proc., w dwuletniej natomiast 23,2 proc.  

Wzrosły jednak także obroty dwóch pozostałych firm. W przypadku Mex Polska był to ruch w górę o niemal 13 proc. r/r, do 11,63 mln zł. W Sfinksie dynamika roczna wyniosła 5,8 proc., była więc najniższa z całej trójki. Finalna kwota to 43,56 mln zł.

Zysk operacyjny wykreowany przez AmRest też oczywiście był najwyższy kwotowo, podobnie wynik netto. Można jednak zapytać, czy przekładało się to na najwyższe rentowności w całej naszej niewielkiej grupce. Otóż – niekoniecznie. Oto bowiem w AmRest marża operacyjna wyniosła 5,82 proc. za I kw. 2015, zaś w MEX Polska 8,17 proc., a w Sfinksie nawet 9,35 proc. W przypadku rentowności netto bez wątpienia wygrywa MEX Polska, ale te 11,40 proc. było do pewnego stopnia spowodowane, jak to sygnalizowaliśmy już w naszym odrębnym tekście, wydarzeniem jednorazowym (zyskowną sprzedażą części udziałów w jednym z podmiotów grupy).

Co do Sfinksa, to nasi czytelnicy wiedzą zapewne, że przez dobrych kilka lat przedsiębiorstwo to borykało się z poważnymi problemami i w gruncie rzeczy nadal nie wyszło z nich do końca (co jeszcze za moment zobaczymy). Jest jednak widoczne, że poprawia swą sytuację – rok temu I kw. był czasem EBIT rzędu 1,74 mln zł, teraz notowano ponad 4 mln zł przy podobnych obrotach. Mało tego, dwa lata temu EBIT i wynik netto były jeszcze ujemne.

W majątku każdej z grup kapitałowych tradycyjnie już dominują aktywa trwałe. Nic dziwnego – w końcu chodzi tu w dużej mierze o posiadane lokale tudzież ich wystrój. W przypadku AmRestu majątek trwały opiewał pod koniec marca na 2,19 mld zł i był z grubsza w takiej kwocie jak rok wcześniej. W Sfinksie wzrósł jednak, w ramach procesu naprawiania i rozwijania spółki, bardzo mocno, bo o 87,4 proc. - aczkolwiek większa część tej zmiany została zrealizowana jeszcze w roku 2014.

W MEX Polska odnotowano spadek majątku trwałego z 17,9 mln zł do 12,17 mln zł, natomiast wzrosły aktywa obrotowe (o ponad 30 proc.). Co do aktywów trwałych, to warto pamiętać, że firma wycofała się z segmentu premium, a więc z niektórych lokali w tym obszarze.

Zarówno AmRest, jak i MEX Polska nie zachowują złotej reguły bilansowej – kapitał własny jest dużo mniejszy niż aktywa trwałe. Co do Sfinksa, to tam ciężko jest tak naprawdę mówić o niektórych wskaźnikach. Wynika to z faktu, że kapitał własny ciągle jest ujemny, choćmocno się poprawił w ciągu roku i powoli zmierza do zera. Na razie to -14,3 mln zł (stan na koniec marca 2015). Rok wcześniej notowano -51,06 mln zł.

Co do płynności bieżącej, to w Sfinksie jest nadal zbyt mała, a co więcej – słabsza niż rok temu (wtedy 1,2 pkt, teraz 0,83 pkt). Spadły też zasoby środków pieniężnych i ich proporcja w stosunku do zobowiązań krótkoterminowych. W AmRest wypłacalność natychmiastowa jest natomiast bardzo wysoka, rok temu 55 proc., teraz 86 proc., zaś płynność bieżąca podskoczyła z 0,91 pkt do 1,30 pkt.

Duży był też postęp tego wskaźnika w MEX Polska – firma znacznie zmniejszyła zobowiązania krótkoterminowe, co prawda powiększając długoterminowe, ale to nie jest zasadniczo zły objaw, wręcz przeciwnie. Rok temu aktywa obrotowe pokrywały 45 proc. długów bieżących, teraz widzimy już niewielki naddatek.

Na wykresie MEX Polska mamy solidny kanał wzrostowy. Jest on jednak teraz przy 3 zł testowany. Jeśli nie przetrwa, to trzeba myśleć o wsparciach takich jak 2,80 – 2,83 zł czy też (nawet bardziej) 2,70 zł i 2,39 zł. Jeśli natomiast notowania powrócą ponad 3,20 zł, to realne stanie się parcie na 3,50 zł i ogólnie kontynuacja kanału.

Sfinks, jak widzimy, ma spory kredyt zaufania u graczy. Firma nie naprawiła jeszcze wszystkich problematycznych aspektów swej działalności, ale jednak idzie naprzód "z tym wszystkim", by użyć kolokwializmu – i jej akcje drożały przez długi czas. W listopadzie 2014 można je było kupić za 1,12 zł, w czerwcu dobrym biznesem byłaby sprzedaż po 4,65 zł. Inna sprawa, że kanał wzrostowy, widoczny tu na wykresie w skali logarytmicznej, był teraz mocno testowany. Świeca z 29 czerwca miała jednak charakter "doji na wysokich nogach", spadki zawróciły, świeca z 1 lipca była wzrostowa i jeśli tylko pójdziemy jeszcze kroczek dalej, to trend może zostać zachowany.

Amrest – tutaj mamy długotrwałe, solidne wzrosty. Na razie potwierdziła się wyższa linia trendu wzrostowego, doszło do odbicia od 140 zł. Niższe wsparcia to 137,15 zł (test z 15 czerwca), 132 zł, 126 zł czy 120 zł. Wysoki opór, który pewnie będzie niedługo atakowany, to 151,40 zł.

J. Sobal