Tarczyński - sprzedaż zakładu i wyniki

Tarczyński to firma z sektora mięsnego - tak jak Henryk Kania, Gobarto czy Indykpol. Znane marki tego emitenta to np. Sucha Krakowska, Kurczak Gotowany, Szynka Z Kotła, Sucha Myśliwska, Kabanosy Wieprzowe Extra i Exclusive czy Parówki z Szynki.

Do grupy kapitałowej, oprócz jednostki dominującej Tarczyński S.A., należą jeszcze Tarczyński Marketing sp. z o.o. oraz Tarczyński Deutschland GmbH.

Część wpływów ze sprzedaży ma charakter eksportowy. Jest to coraz istotniejszy aspekt. Dla przykładu, w roku 2017 sprzedaż eksportowa wygenerowała blisko 21 proc. przychodów skonsolidowanych grupy. Główne rynki to Niemcy, Anglia i Holandia.

Tarczyński ma trzy zakłady produkcyjne: największy w Ujeźdźcu Małym, mniejsze w Sławie i Bielsku-Białej. Trzeba jednak powiedzieć, że w maju tego roku podpisano przedwstępną umowę, na mocy której zakład w Sławie zostanie sprzedany za 28 mln zł. Zarząd zapewnia, że ta decyzja pozwoli zoptymalizować produkcję w pozostałych zakładach - i że nie wywoła ona obniżenia skali przerobu mięsa.

Kurs akcji spółki na GPW ociera się ostatnio o opór na 15 z, a zarazem o górną wstęgę Bollingera. Ci, którzy kupowali papiery np. w listopadzie 2017, poniżej 10 zł, mogą się teraz cieszyć.

Zerknijmy na skonsolidowane wyniki pierwszych kwartałów lat 2016 - 2018:

Przychody za styczeń, luty i marzec 2018 to 180,9 mln zł. W stosunku rocznym wzrosły o 5 proc. Wynik operacyjny zwiększył się imponująco: 2,15-krotnie, do 10,15 mln zł. Wynik netto podkoczył nawet 2,35 razy, osiągając pułap 5,6 mln zł.

Efektem była też wyraźna poprawa marż: np. operacyjna wzrosła r/r z 2,7 proc. do 5,6 proc., netto z 1,4 proc. do 3,1 proc. Pozytywne zmiany dotyczą również zysków brutto na sprzedaży i EBITDA.

Co prawda z naszego raportu branżowego wynika, że pod względem marż Tarczyński zajął trzecie miejsce w gronie czterech podmiotów, za Henrykiem Kanią i Indykpolem, a przed Gobarto - ale w przypadku Indykpolu zyski były nadnaturalnie duże z powodu zdarzenia jednorazowego.

Przypomnijmy wyniki Tarczyńskiego z lat 2014 - 2017 (roczne):

Niewątpliwie przychody stale rosną, w roku ubiegłym osiągnęły poziom 732,8 mln zł, w skali rocznej wzrosły w ten sposób o 13 proc. Wynik operacyjny powiększył się z 19,7 mln zł do 36,6 mln zł. W ten sposób uzyskano marżę 5 proc. - dużo lepszą niż w 2016, choć nieco gorszą od tej z 2015. Podobnie podsumować można zmianę na pozycji rentowności netto.

Spójrzmy na dane bilansowe grupy:

Aktywa trwałe dominują, ostatnio opiewały na 371,4 mln zł. Obrotowe wyceniano na 173,7 mln zł. Gotówka pokrywa 6 proc. zobowiązań krótkoterminowych. W Gobarto to 7 proc., w Indykpolu aż 17 proc., ale u Henryka Kani - tylko 1 proc.

Wskaźnik płynności bieżącej Tarczyńskiego na poziomie 0,98 pkt jawi się jako dość słaby. Teoretycznie byłoby dobrze, gdyby - tak jak w firmach Indykpol i Henryk Kania - aktywa obrotowe przewyższały zobowiązania krótkoterminowe. Z drugiej strony, w Gobarto notowano ostatnio jeszcze niższy poziom, tj. 0,71 pkt.

Tarczyński znacząco odbiega od złotej reguły bilansowej, co zasadniczo jest niekorzystne. Kapitał własny pokrywa tylko 45 proc. kwoty majątku trwałego. W pozostałych firmach jest lepiej, choć pełne pokrycie (i to z naddatkiem) mamy tylko w Indykpolu.

ROE i ROA Tarczyńskiego na tle trzech pozostałych biznesów wypadły nieźle. Firma zajęła w tej kategorii drugie miejsce, przy czym znów przypominamy o jednorazowej wyjątkowości danych Indykpolu.

Ogólne zadłużenie jest na poziomie 69 proc. sumy bilansowej - takie jak w spółce HK. Niższe poziomy notowane są w Gobarto i Indykpolu.

Na koniec możemy rzec, iż grupa Tarczyński nie prezentowała prognoz finansowych na rok bieżący lub przyszły.

B. Garga