Lekki sektor

Żartobliwie moglibyśmy powiedzieć, że przemysł lekki na GPW to sektor dość ciężki do analizy. Ciężki głównie dlatego, że skupia przedsiębiorstwa bardzo różne, wytwarzające nieraz zupełnie odmienne produkty.

Z drugiej strony, warto sobie uświadomić, że w zasadzie mało który sektor na parkiecie (jeśli brać pod uwagę podział stosowany przez władze giełdy) jest monolitem. Być może w jakimś stopniu dotyczy to np. banków, po części też deweloperów – ale już w obszarze przemysłu motoryzacyjną mieszczą się zarówno producenci tapicerki, jak i wywrotek stosowanych w przemyśle i rolnictwie. W sektorze elektromaszynowym mamy i traktory (Ursus), i czujniki do pomiarów prądu elektrycznego (Sonel), w informatyce – producentów sprzętu (NTT System) i gier (np. CD Projekt).  

Czujemy się więc poniekąd usprawiedliwieni, biorąc dziś na warsztat sektor przemysłu lekkiego, szczególnie że opisywaliśmy go już raz ponad rok temu, jako tło dla spółki Lubawa.

Bierzemy zatem pod lupę 9 przedsiębiorstw. Bytom i Próchnik to producenci markowej odzieży, zresztą wysokiego gatunku. Wojas koncentruje się na obuwiu, Wistil to dawne zakłady jedwabnicze, obecnie działające podmiot zarządzający grupą kapitałową złożoną z licznych spółek zależnych (np. produkujących porcelanę). Protektor to producent obuwia ochronnego dla strażaków, robotników, żołnierzy etc., w podobnym obszarze działa Lubawa (w tym sensie, że jej sprzęt także trafia do wojska czy ochrony – ale są to np. kamizelki kuloodporne, sprzęt i odzież BHP, tkaniny gumowe). Sanwil specjalizuje się w tkaninach obiciowych, skaju i sztucznej skórze, Novita – we włókninach syntetycznych (np. stosowanych w medycynie, obuwnictwie czy przemyśle). Skotan to poniekąd chemia – firma jest na etapie badań nad suplementami diety czy hodowlą drożdży. Z uwagi na tego typu działalność spółka nie jest na razie skoncentrowana na osiąganiu dużych przychodów ze sprzedaży.

Oto wyniki (skonsolidowane), jakie przedsiębiorstwa te generowały po trzech kwartałach w latach 2012 i 2013:

Jak widać, stratę netto poniosły firmy: Bytom (ale wypracowała ona dodatni EBIT), Skotan i Sanwil (wraz ze stratami operacyjnymi). Pozostałych sześć podmiotów wyszło na plus, ale dla wszystkich dziewięciu przeciętna rentowność netto to -0,9 proc., niemal taka sama (-0,89 proc.) była operacyjna. Wśród spółek, które zarobiły, aż 11-procentową rentowność operacyjną osiągnęła Grupa Protektor. Rok wcześniej notowała 6,87 mln zł zysku operacyjnego przy 78,17 mln zł przychodów, co dawało rentowność EBIT na poziomie 8,78 proc.

Sporą poprawę sytuacji odnotował Próchnik – albowiem pierwszych dziewięć miesięcy roku 2012 skończyło się dla tego przedsiębiorstwa stratami (netto 1,33 mln zł, operacyjną 1,26 mln zł), gdy rok później odnotowała już ponad 2 mln zł zarobku na czysto i 1,29 mln zł EBIT.

Co do Sanwilu, to – jak wspomnieliśmy – znalazł się on na minusie, ale straty udało się ograniczyć, albowiem rok wcześniej wynosiły one (na dzień 30 września 2012) odpowiednio 11,99 mln zł netto i 5,51 mln zł w przypadku EBIT. Rok później liczby te się skurczyły co do wartości bezwzględnej (straty 1,92 mln zł i 2,3 mln zł). Wciąż więc było widać problemy, ale jednak pojawiły się jakieś sygnały poprawy. W naszym tekście na temat przedsiębiorstwa sugerowaliśmy kilka miesięcy temu, że Sanwil ma przed sobą jeszcze dużo do zrobienia.

Rentowności poprawiła Novita – albowiem zyski netto i operacyjny wzrosły, a jednocześnie obroty obniżyły się z 69 mln zł do niespełna 60 mln zł. Dało to 8 proc. rentowności netto i 10,3 proc. operacyjnej.

Wskaźnik Altmana dla rynków wschodzących nie sugerował, by którakolwiek z firm miała bankrutować, a C/WK faworyzował (jako niższy od 1 pkt) Lubawę, Protektora, Sanwil i Wistil. Co tymczasem mamy na wykresach?

Silny trend wzrostowy można obserwować na wykresie Bytomia – doprowadził on ceny z dołków rzędu 25 – 30 groszy niemal do 1,50 zł. Być może uda się osiągnąć maksima powyżej 1,60 zł i 1,70 zł, ostatni raz notowane kilka lat temu. Z drugiej strony, tak gwałtowny trend budzi obawę o swoją wiarygodność – być może jego siła jest już na wyczerpaniu, a wtedy prawie równie ostry mógłby być spadek, jak to było widać pod koniec roku 2011 i na początku 2012.

Na wykresie Lubawy nie jest pewne to, czy trend wzrostowy został przebity, ale jeśli tak, to niewykluczona będzie przez pewien czas konsolidacja w okolicach 1,45 – 1,60 zł. Gdyby jednak wzbić się ponad 1,70 zł, to można będzie zakładać jeszcze kontynuację tendencji. Swoją drogą, dość podobny obraz – przebicie trendu, ale z widoczną próbą powrotu – widzimy na wykresie Novity, choć przy kompletnie innych kursach, rzędu 30 zł.

Na niskich poziomach powoli, ale dość konsekwentnie pnie się w górę wykres Próchnika, zaś wykres Protektora po spadkach wkroczył w wąską, na razie krótkotrwałą, a zarazem niepewną konsolidację w obszarze 3 zł. Mocno ostatnio podskoczyły notowania Sanwilu, ale ruch ten, testujący 40 groszy, zapewne wyczerpał już impet, a i sama firma nie jest do końca pewna pod względem rezultatów finansowych. W długim terminie (pięcioletnim, na przykład) rośnie powoli kurs Skotanu, choć korekty bywają spore – pod koniec roku 2011 notowano podejścia do 5 zł, ostatnio mamy niewiele ponad 2 zł. Być może jest to więc walor dobry na taką długoterminową inwestycję – o ile spółka za rok, dwa, może kilka – zacznie generować solidne zyski, po okresie badań i poszukiwań.

Wiarygodnie wygląda wykres Wojasa – choć są tu pewne niuanse. Otóż po dobiciu do 7,42 zł nastąpiła korekta, wyhamowana poniżej 6 zł, po niej byki podjęły podejście do 7 zł, ale tam zabrakło zapału. Tym niemniej zdaje się, że wciąż można liczyć na tendencję wzrostową w długim terminie, acz do historycznych maksimów już niedaleko.

Adam Witczak